Meneer is in de war, dus geven we hem een pilletje.

„Het is pappen en nathouden. Niemand wordt daar beter van. De insteek van hulpverlening lijkt mij om iemand te helpen en niet om het voor de hulpverleners zelf makkelijk te maken. Zo van: we geven iemand medicatie en je komt af en toe eens op gesprek. Nu is het toevallig mijn buurman die met zijn voeten naar voren uit huis gedragen wordt. Maar er zijn in Nederland nog veel meer Willems die wel hulp krijgen, maar niet de goede. Hun psychische problemen worden niet opgelost, maar ze worden zo geholpen dat ze ermee kunnen leven. Zo werkt het volgens mij niet.’’