naar hoofdpagina


Voor achtergrondartikel, klik op kop.

14.2.19

Hello medicijn X / Goodbye medicijn Y (kolom op IVM* van Jos van Bemmel, huisarts te Amersfoort)

*Instituut Verantwoord Medicijngebruik

8 opmerkingen:

Anoniem zei

lijkt een huisarts van het goede soort.
zijn boek 'dagelijkse praktijk' is leuk,
maar zijn verhalen over patienten zijn erg persoonlijk.
ook al heeft hij de namen veranderd,
dan nog vind ik het niet integer dergelijke verhalen te publiceren.
het kan zijn dat hij toestemming heeft gevraagd bij elke patient
waarover hij schrijft.
dan nog vind ik niet netjes
als dit bedoeld is om de lezer te vermaken.

johanna.


uit nieuwsgierigheid heb ik me toch aangemeld bij het IVM.


Anoniem zei

Hallo Johanna,

Inderdaad is publiceren over patiënten niet integer, ook niet wanneer de details zijn gewijzigd of de patiënt toestemming zou hebben gegeven. Dat is hier overigens niet aan de orde. Deze verhalen zijn fictie, zo kunnen we lezen op pagina 4. De auteur wilde bepaalde onderwerpen aankaarten. Die staan aangegeven aan het eind van ieder hoofdstuk. Om die onderwerpen heen heeft hij verhalen gesponnen ter illustratie. Ik betwijfel dat hij patiënten heeft die zich erin zouden kunnen herkennen.

Al is het boek zeker vermakelijk, hij kaart serieuze onderwerpen aan zoals de dilemma's waar een huisarts in zijn praktijk tegenaan loopt. Soms lijkt hij te vragen om begrip, vooral voor de fouten die hij maakt. Overigens, al zijn de verhalen verzonnen, ze drukken niet altijd een respectvolle houding tegenover patiënten uit. De meesten zijn verwende lastpakken, lees ik tussen de regels door. Vind je niet?

johanna zei

hallo anoniem!

ik zie nu pas je reactie.
het spijt me, ik heb me vergist.
dit boek heb ik verward met een ander boek met de titel:
"is dat normaal dokter" van steven van de vijver.
ook met verhalen van een huisarts die gaan over zijn patienten.

ik zal het boek van van jos van bemmel bestellen.

vriendelijke groeten...johanna

Mira zei

1 van 3
Hoi Johanna,

Je verwarring is begrijpelijk. De boeken lijken veel op elkaar. Ze zijn allebei omstreeks dezelfde tijd gepubliceerd, Van Bemmel in 2009 en Van de Vijver in 2011. Beide artsen vertellen te hebben gewerkt in een Afrikaans land. En allebei schilderen de Nederlandse patiënt af als -- op enkele bijna gemiste uitzonderingen na -- een overbezorgde zeurpiet.

MeTZelf zei

2 van 3
Wat ik mis in het boek van Vijver is de verklaring dat het fictie is. Nu is die verklaring bij Bemmel ook niet bepaald duidelijk, maar Vijver stelt achterin juist dat 'Vanwege de privacy van de patiënten zijn hun namen en enkele beschrijvingen aangepast.' Tevens vermeld Vijver bij de ISBN een NUR-code voor non-fictie. (Bij Bemmel is geen NUR-code vermeld.) Toch zijn sommige verhalen overduidelijk geheel verzonnen. Zo omschrijft Vijver een patiënt met meerdere persoonlijkheden. Deze aandoening was populair in de VS in de vorige eeuw na publicatie van enkele goedverkopende romans over het onderwerp. Tegenwoordig geven zelfs psychiaters toe dat de aandoening niet bestaat. Een ander voorbeeld is het verhaal van Vijver over een jonge man met Creutzfeldt-Jakob. Deze extreem zeldzame ziekte komt niet voor bij jongen mensen. In Nederland is er ooit één jonge vrouw geweest die een variant gerelateerd aan de gekkekoeienziekte had. Zij woonde niet in de regio van de praktijk van Vijver. Het voorval is veelvuldig in het nieuws geweest mede omdat na haar dood haar ouders de artsen aanklaagden over de verkeerde en harteloze behandeling die hun dochter werd aangedaan in een psychiatrische inrichting. Des te meer ongepast is de sneer van Vijver richting de ouders in zijn (fictief) verhaal.

Mira zei

3 van 3
Wat ik dan weer bij Bemmel mis is de zelfrelativering. Die staat bij Vijver ook niet voorop, maar krijgt toch wel een plek. Helaas schuift hij de overschatting van artsen in de schoenen van patiënten: 'Het is goed dat mensen vertrouwen hebben in de medische zorg ... Maar het is soms wel goed om je niet blind te staren op de huidige kennis...' Tegen het einde van het boek toont Vijver wat meer zelfreflectie: 'Soms had ik het gevoel dat ik werd opgeleid om mijn eigen onwetendheid zo goed mogelijk te kunnen maskeren.'
Ik vind het best leuk dat deze artsen hun schrijftalent inzetten, zoals jij zegt, Johanna 'om de lezer te vermaken' maar het is jammer dat het zo arrogant overkomt. Een boek in deze stijl van een Britse huisarts* heb ik meer van genoten.

Confessions of a GP
Life, Death and Earwax

Mira zei

Correctie: Eerste vermeld moet zijn vermeldt

johanna zei

het boek van jos van bemmel nog niet gelezen.
(niet te krijgen voor een ereader)
ben net begonnen ( wel te krijgen voor ereader)
met het boek "die ene patient".
aangeraden door de boekenkrant die ik elke week krijg via email.
hoop dat we hier artsen
van een wat deemoediger kant leren kennen.

johanna

Blogarchief