naar hoofdpagina


Voor achtergrondartikel, klik op kop.

10.6.16

Dodelijke psychiatrie door Peter Gøtzsche




Anders dan het vorige boek van Gøtzsche is dit boek (nog) niet verschenen in de Nederlandse taal. Hieronder volgt een korte recensie voor de Nederlandstalige lezer.

Gøtzsche heeft de klok horen luiden maar weet niet waar de klepel hangt. De klok is dat van psychiatrische behandelingen mensen altijd alleen slechter worden, nooit beter. De klepel is de reden.

Hij stelt dat 98% van de psychofarmaca onnodig zijn. Waarom 98%? Waarom niet 97% of 99%? Hij heeft het niet over kleine hoeveelheden om onttrekkings-verschijnselen te verzachten, maar over het eerste recept. Waarom niet 100% onnodig?

Het is een groot, dik boek dat zeer uitvoerig beschrijft welke schade psychofarmaca doen en hoe de voorschriften voor die schadelijke handelingen tot stand zijn gekomen. Maar zonder de reden te begrijpen dat psychofarmaca slechts schaden schieten we niets op. Iedere arts die psychofarmaca voorschrijft zal stellen dit te doen binnen de 2% die Gøtzsche goedkeurt.

Nergens in zijn boek definieert Gøtzsche de psyche, dus doe ik het. De psyche bestaat uit alles aan ons dat niet tot het lichaam behoort, zoals gedachten, emoties, dromen, herinneringen, instincten, enz. Dat wil niet zeggen dat de psyche onafhankelijk is van het lichaam. Wanneer de hersenen worden ingeslagen is er kans op schade aan de psyche. Ook vergiftiging, elektrocutie, en andere ingrepen bij de hersenen schaden de psyche. Het is daarom verleidelijk om te geloven dat omgekeerd de psyche gerepareerd kan worden op dezelfde manier, met gifstoffen (alle psychofarmaca zijn gifstoffen) of elektroschok. Maar zo werkt het niet.

Denk aan het andere aspect dat niet onderdeel is van het lichaam en er toch van afhankelijk is: leven. Verstoken van zuurstof verliest het lichaam het leven. Omgekeerd, ongeacht hoeveel zuurstof daarna in het lichaam gepompt wordt, het leven keert nooit terug. Op de zelfde manier levert geknutsel aan de hersenen altijd alleen schade op, nooit verbetering.

Door 2% van de psychofarmaca te vergoelijken, overigens zonder enige uitleg welke 2%, wanneer of bij wie, haalt Gøtzsche zijn verder voortreffelijk geschreven boek onderuit.

9.6.16

Hij kon vrouwen overhalen om mee te doen aan onder meer baarmoederonderzoek of darmonderzoek.

Als hij een échte arts was geweest die zonder noodzaak vrouwen "onderzocht" was het dan niet verkrachting?


7.6.16

"Ik had laatst een patiënt met een urineweginfectie. Daar kreeg hij nitrofurantoïne voor, een heel normaal middel bij dit soort klachten. Hij bleek allergisch te zijn voor de grondstof daarvan. Maar dat konden wij nergens terugvinden."

Klopt, want het stond ook niet in het dossier.

Hoe meer instellingen toegang hebben tot uw medisch dossier, hoe sneller en vaker er misbruik van zal worden gemaakt.

Blogarchief