GGZ-instelling Arkin die dreigt mensen op straat te zetten: Als deze patiënten op straat komen te staan voordat ze zijn uitbehandeld, veroorzaken zij overlast in de buurt en extra werkzaamheden voor politie.

Dat is altijd met mensen die gedrogeerd worden.

'Volgens de rechtbank had Michael K. als arts bedacht moeten zijn op de schadelijkheid van de drugs'

Een arts? Bedacht op de schadelijkheid van drugs? Was het maar waar...

In het Radboudziekenhuis in Nijmegen geven artsen en verpleegkundigen chirurgiepatiënten geen hand meer.

Maar geven ze elkáár een hand? Want op de hand van een arts of verpleegkundige zitten minstens zo veel ziektekiemen als op de hand van een chirurgiepatiënt.

GroenLinks wil sinds zaterdag harddrugs, zoals xtc, legaliseren, terwijl de CU de drempel voor drugsgebruik juist willen verhogen.

Geachte heer Segers,

Met uw opvatting over het bijzonder onderwijs zoals uitgedrukt in uw opiniestuk in Trouw vandaag ben ik eens. Waar ik op wil reageren is uw stelling dat de CU de drempel voor drugsgebruik wil verhogen.

Aangenomen dat met het woord "drugs" u bedoelt middelen die de geestesvermogens beïnvloeden, heb ik de CU nooit horen zich uitspreken tegen de drugs die in Nederland het meest gebruikt worden: synthetische drugs die op de markt worden gebracht als "antidepressiva", "antipsychotica", "anxiolytica", "kalmerende middelen" enz. Circa een kwart van alle Nederlanders van peuters tot hoogbejaarden gebruikt dagelijks dergelijke drugs, vaak onder dwang. Het enige doel van deze middelen -- naast winst genereren voor de fabrikanten en het verhullen van de lege handen van de arts -- is het onderdrukken van de ziel.

Vrijheid van onderwijs is een groot goed. Vrijheid van drugs zou ook geen ramp zijn. Iemand die in vrijheid kiest voor een drug blijft verantwoordelijk voor zijn gedrag. Iemand die met (al dan niet bedoelde) misleiding een drug is voorgeschreven door een arts, om niet te spreken van onder dwang, kan niet geacht worden verantwoordelijk te zijn voor zijn gedrag onder invloed van de drug. Als er een drempel is die verhoogd zou moeten worden, dan is dat niet de drempel van straatdrugs maar de drempel van drugs vermomd als medicijnen.

Hoogachtend,
Mira de Vries, bestuurslid

Wéér een psychofarmacum-(zelf)moord?

"De Inspectie voor de Gezondheidszorg heeft een klacht ingediend tegen de voormalig geneesheer-directeur van de Drentse psychiatrische instelling Trajectum."

Dat iemand meer dan tien dagen tegen zijn zin gesepareerd en van de ene naar de andere separeerruimte verplaatst wordt en wisselende behandelaars en medicatie krijgt, is normaal in de psychiatrie. Wie zou met een dergelijke martelilng niet de dood verkiezen?

Epidemioloog Dick Bijl: Meer dan een miljoen Nederlanders slikken antidepressiva. 980.000 van hen zouden dat beter niet kunnen doen.

Dus 20 duizend mensen hebben wél baat bij het slikken van synthetische cocaïne?

"Suyin D. blijft wat vaag over haar psyche. Dan zegt ze dat ze medicijnen slikt vanwege depressies en hartproblemen."

Toch zullen de illegale middelen de schuld krijgen.

"Volgens de advocate waren er geen drugs of alcohol in het spel."

En 'medicijnen'?

Wellicht juist de psychofarmaca die voor Marit het leven ondraaglijk maakte?

En wie zijn die derden waarvan Stichting Borderline royale subsidie ontvangt? Een farmaceut?

"Fabrikanten van geneesmiddelen zouden pas geld moeten krijgen wanneer de werking van het medicijn daadwerkelijk is aangetoond bij de patiënt."

Naar mening van wie?

Zonder zijn medicijnen kan hij verward overkomen.

Dat zijn onttrekkingsverschijnselen.

Ouders -- gaat u gokken dat het onderzoek van Lizanne Schweren steek houdt?

TV draagt bij aan verkeerd beeld van geneeskunde.

Met zo 'n verbaal gewelddadige reclame kan haast niet anders dan dat de aandoening überhaupt niet bestaat.

Zit hier een farmaceut achter?

"De folder van het RIVM (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu) over darmkankerscreening is onevenwichtig en voldoet ook niet aan kwaliteitseisen."

Afvallen? Er bestaat slechts één veilige manier:

minder eten.

Wéér een zoveelste theorie over het ontstaan van autisme. Zou het kloppen?

Misschien, maar dan is het slechts één van vele oorzaken.

Bestuursvoorzitter Marcel Levi van het AMC:De helft van de rokers gaat dood aan hun verslaving.

En doodgaan mag niet tenzij een arts het goedkeurt.

"Verkeerd gebruik van medicatie heeft bijgedragen aan de inzinking van Kanye West."

Alle gebruik van 'medicatie' voor psychische problematiek is verkeerd. 

VS wet om $6,3 miljard belastinggeld te steken in de ontwikkeling van nieuwe farmaceutische behandelingen voor ziekte en beperking bijna aangenomen

terwijl geen cent toegewijd wordt aan wat zieken en beperkten écht nodig hebben: menswaardige zorg.

Al mompelt ze en dribbelt ze; al hoort ze stemmen, is ze angstig en wantrouwend; al is ze incontinent en moet ze geholpen worden met douchen, aankleden, eten en slikken: Geke is 'uitbehandeld'.

Zo lang ze nog adem haalt kan de psychiatrie haar altijd nog erger maken.

Aldus advocate Janine Jansen moet [misbruikte jongere] "een nieuwe 'heel zware' therapie volgen."

Psychofarmaca, dus, die haar geestelijke doodsvonnis zullen bezegelen en van haar lichaam een wrak maken. Maar die had ze al want ze zat in een inrichting, dus mogelijk hebben haar huidige hardnekkige problemen niet zo zeer met de zedenzaak te maken als wel met medisch misbruik.

"Kinderen met een ouder met een depressie of angststoornis hebben een hoog risico zelf depressief te worden of een angststoornis te krijgen."

Vanwege de opvoedingssfeer?
Vanwege blootstelling aan psychofarmaca in de moederschoot?
Vanwege de vooroordelen van diagnostici? 

Niels is verward

van de psychofarmaca?

'Uit nader onderzoek is gebleken dat er verwisseling van een bloedmonster heeft plaatsgevonden'

Of zouden veel meer mensen de tweede keer een negatieve uitslag krijgen als er twee keer getest werd?

In de top 10 van klachten waarmee patiënten naar de huisarts gaan, staan negen alledaagse ziekten, zoals hoge bloeddruk.

Bent u ooit naar uw huisarts gegaan met de klacht, 'Dokter, ik heb hoge bloeddruk'?

"Uit onderzoek blijkt dat de rol van de vader voor het kind net zo ­belangrijk is als die van de moeder."

Uit wélk onderzoek? Toon dat onderzoek, dat we kunnen beoordelen dat het methodologisch correct gedaan is (en dat het echt bestaat).

Grote vraag naar Wegloophuis

Zie ook ons interview met de heer Stephan van der Sluis, de coördinator van het Wegloophuis.

Consultatiebureaus zien steeds meer ouders met vragen over de prikken.

Het consultatiebureau is de verkeerde plaats om dergelijke vragen te stellen. De verpleegkundigen en artsen daar werken binnen het Rijksvaccinatieprogramma en worden dus getraind in pro-prik propaganda.

Wat doe je wanneer het plegen van verboden "medisch" (farmaceutisch) onderzoek verraadt wordt?

Dan gebruik je je invloed bij de politiek om de wet te vertroebelen zodat nooit hard gemaakt kan worden dat dergelijk onderzoek niet had gemogen.

Niemand die overgeleverd wordt aan zo 'n instelling wordt er beter van.

"Het gebruik van de pil kan helemaal verkeerd uitpakken."

"Omdat De G. inmiddels zou zijn behandeld en de kans op herhaling volgens deskundigen klein is..."

... wat die deskundigen helemaal niet kunnen weten. Weer zo'n voorbeeld van waar psychiatrie is, is geen rechtvaardigheid.

"Uit een rapport van het RIVM, in opdracht van het ministerie van Infrastructuur en Milieu, blijkt dat er aanleiding is tot zorg over de effecten van geneesmiddelen op de waterkwaliteit."

Het ministerie van Infrastructuur en Milieu had zich de kosten van het RIVM kunnen besparen. MeTZelf heeft al 16 jaar een artikel hierover op de website staan.

Het is niet zo dat je als burgemeester mag zeggen: neem je pilletje.

Wanneer gaan burgemeesters, artsen, rechters, politici en het brede publiek begrijpen dat die pillen (en de onttrekkingsverschijnselen daarvan) niet de oplossing zijn maar de oorzaak van verwardheid?

Zorgpremie door de ogen van René Leisink

Met weer heel veel dank aan René Leisink voor zijn dagelijkse humor en zijn toestemming dit over te nemen op onze blog.

Ook was er gestopt met dwangmedicatie.

Dit is dus wat onttrekking doet, ongeacht waarom de middelen werden toegediend.

Brugwachter Saco H. moet 120 uur taakstraf verrichten omdat hij februari vorig jaar niet goed oplette toen hij de Den Uylbrug in Zaandam opende. Op de opengaande brug stond een vrouw die daarna een dodelijke val van 15 meter maakte.

Jammer voor Saco H. dat hij brugwachter is en niet arts of psychiatrisch verpleegkundige. Ben je brugwachter, dan wordt je ter verantwoording geroepen voor je fouten.

Onze minister van volksgezondheid heeft zich weer laten paaien om ons geld te besteden aan reclame voor "antidepressiva" (stimulanten).

Peter Jan Margry, hoogleraar Europese etnologie: „Paradoxaal genoeg heeft volgens ons onderzoek 83 procent van de mensen die een alternatieve genezer bezoeken, een hbo- of wo-opleiding.”

Niets paradoxaal aan. Zij zijn degenen met het geld ervoor. Verstand komt ook niet met opleiding. Wie zich onderwerpt aan reguliere geneeskunde doet daar ook niet altijd verstandig aan.

Als dit straf op moord voorstelt, raar. Als dit hulpverlening voorstelt, zinloos.

"In zijn uitspraak geeft het hof ook aan welke vragen Van der G. dient te beantwoorden. Die vragen worden in het vonnis dan ook nauwkeurig omschreven. Enkele voorbeelden: Vertel eens hoe het met je gaat? Wat heb je de afgelopen drie weken gedaan? En hoe is je contact in je buurt en in je (vrijwilligers)werk verlopen? "

Argos over de rol van de 'gedragsdeskundigen' bij vechtscheidingen

De patiënt zelf de beheerder maken van zijn of haar medische gegevens

Eens

Nu psychoblabla ook verkrijgbaar bij de tandarts

Juist vandaag kondigde de politie aan dat er vanaf 1 januari geen verwarde mensen meer opgevangen en vervoerd worden, zolang deze geen strafbare feiten hebben gepleegd.

Dreigen met een mes is een "strafbaar feit." Deze man dient niet naar een zorginstelling gebracht te worden maar voor een rechter.

De politie gaat vanaf 1 januari niet langer verwarde mensen opvangen en vervoeren die geen strafbaar feit hebben gepleegd.

Hoera. En geef ook geen politiemacht aan "hulpverleners".

Gekonkel in een "zorginstelling"

Het ging zo slecht met hem dat hij werd opgenomen in een inrichting waar hij op een gesloten afdeling zat.

Wie bepaalde dat het slecht met hem ging, en hoezo is de oplossing daarvoor vrijheidsberoving?

Bij een poging te ontsnappen raakte hij gewond. 

Hoe? Werd hij in elkaar geslagen door het personeel?

Fortuyn had aangegeven dat hij niet wilde worden gereanimeerd.

Bij een hartaanval, maar niet bij een mishandeling en zijn dood het doel dient het geweld in een zorginstelling verzwegen te houden.

De begeleider van R. zei in de rechtszaal dat hij niet verwacht dat de man opnieuw in de fout gaat. ... Ook slikt hij libidoremmende medicijnen.

Ja, maar daar gaat hij op de vlucht mee stoppen...

Tandpasta helpt niet tegen tandplak.

En de fluor die erin zit ook niet.

Een frisse mond? Even spoelen met wat pepermuntwater. Te koop bij de toko.

Psychologie, een van de meest populaire studies op de universiteit, is zo wetenschappelijk als astrologie, Jomanda en Lourdres.

Zondag met Lubach over de zorg (film)

vanaf 12:44

Wat is het verschil tussen een arts betalen en een arts in dienst hebben?

'Waarom is een middel dat dezelfde risico's heeft als het teruggetrokken Vioxx niet verboden, maar juist het meest voorgeschreven middel van Nederland?'

U gebruikt geen diclofenac? Maar u eet wel vis? Of drinkt water?

Lees dan verder in het artikel:

De nieren, levers en kieuwen van vissen kunnen slecht tegen de afbraakproducten van diclofenac, en die vangt rioolwaterzuivering niet weg.

Professional performance van artsen

Kiki Lombarts

eerste druk 2014
tweede, herziene druk 2016

Boekbespreking door Mira de Vries


“Het roze boekje” noemt de auteur het. Hierin tracht zij handvatten uit te reiken voor betere medische zorg.

Eigenlijk is er slechts één alinea in het boek waarin zij de invalshoek van de zorgafnemer tracht te belichten. Die citeer ik hier:

Als ik als patiënt naar de dokter ga, wil ik erop kunnen vertrouwen dat de specialist die tegenover mij zit het beste met mij voorheeft; dat hij handelt met primair mijn belangen in zijn gedachten, weet wat hij doet en weet wat hij niet kan. Ik wil dat hij mijn zere knie – om maar iets concreets te noemen – behandelt volgens de laatste stand van de medische wetenschap, ik wil dat hij mij vertelt wat er aan de hand is en wat de behandelopties zijn, ik wil dat hij naar mij luistert, naar mijn vrees, angst en hoop, en mij betrekt bij het nemen van de uiteindelijke beslissing over de behandeling van mijn knie. Kortom, ik wil dat hij zijn vak, zichzelf en mij serieus neemt en ziet dat er ook nog een mens aan die knie vastzit. Het geeft mij bovendien een veiliger gevoel als ik weet dat hij onderdeel is van een systeem waarin hem regelmatig wordt gevraagd of hij weet en kan laten zien wat zijn prestaties zijn, en hoe hij ervoor zorgt dat hij op hoog niveau als arts kan blijven functioneren. Een systeem bovendien dat in actie komt als hij op deze vragen geen adequate antwoorden kan geven.

In deze omschrijving ziet zij wat zij noemt “de drie pijlers van professional performance van artsen, namelijk het voortdurend streven naar excellentie, het medemenselijk handelen en het afleggen van rekenschap over het professioneel functioneren.”

Op sommige punten ben ik met haar eens. Uiteraard wil ik “dat de specialist die tegenover mij zit het beste met mij voorheeft” en “weet wat hij niet kan” maar ik wil daar niet op “kunnen vertrouwen.” Ik wil mijzelf daarvan kunnen verzekeren. Wellicht zou ik willen “dat hij handelt met primair mijn belangen in zijn gedachten” maar wat is “primair,” wie bepaalt “mijn belangen” en hoe realistisch is het dat hij instaat is zijn nevenbelangen uit te schakelen? Ik wil al helemaal niet dat hij mij “behandelt volgens de laatste stand van de medische wetenschap” want die stand heeft de toets der tijd nog niet doorstaan en reduceert mij tot proefkonijn. Ik wil ook niet dat hij “mij betrekt bij het nemen van de uiteindelijke beslissing over de behandeling van mijn knie” (haar schuinschrift). Ik wil hem betrekken bij mijn beslissing, niet omgekeerd. En nee, het geeft mij niet een veiliger gevoel als “hij onderdeel is van een systeem waarin hem regelmatig wordt gevraagd of hij weet en kan laten zien wat zijn prestaties zijn.” Dergelijke systemen falen doorgaans.

Haar knie is een van de weinige voorbeelden die in het boek voorkomen. Van falende zorg is haar enige Nederlandse voorbeeld neuroloog Jansen Steur. “De publiciteit rond de casus dr. Ernst Jansen Steur...” (dus niet zijn daden, maar de berichtgeving daarover) “ondermijnt het vertrouwen in de gehele medische professie.” Dat kunnen we niet hebben, want het zou wel eens “de professionele status van medici, inclusief de daarbij behorende rechten en beloningen” in gevaar kunnen brengen. “Wantrouwen” is zelfs “de potentieel dodelijke angel voor de professionele status van de medische professie.” Overigens blijkt uit niets dat mensen vanwege de Jansen Steur affaire minder vertrouwen in artsen. Zij onderbouwt die stelling op geen enkele manier.

Haar middel tegen falen is de zelfreinigende capaciteit van de medische stand, “zelfregulering” genoemd. Terecht wijst zij erop dat zelfregulering een “privilege” is. Ten dienst van die “zelfregulering” stelt zij te hebben ontwikkeld “een breed professional performance programma dat bestaat uit zeven verschillende evaluatiesystemen waarmee we het individueel en groepsfunctioneren van artsen in kaart kunnen brengen.” Tegelijkertijd verguist zij het “Canadese model [dat] onderscheidt zeven competenties waarin een arts aantoonbaar moet worden opgeleid en waaraan hij moet blijven werken om optimaal te kunnen functioneren” omdat ze “hun oorsprong hebben in de gedragswetenschappen,” “reductionistisch” zijn en “Men klaagt over de veelheid aan administratieve vereisten, checklists en vragenlijsten.” Ze maakt met geen woord duidelijk hoe haar eigen zeven evaluatiesystemen beter zouden zijn.

Overigens lijkt mij de door haar vaak aangehaalde Jansen Steur een verkeerd voorbeeld. Hij springt uit juist in positieve zin in dat hij uiteindelijk ter verantwoording is geroepen, niet door collega’s, werkgever, patiëntenraad, klachtencommissie, tuchtcollege, de Inspectie of evaluatiesystemen, maar door de strafrechter. Of hij daadwerkelijk schuldig is doet hier niet ter zaken. Het punt is dat de medische stand geen zelfreinigende capaciteit hééft en niet zal krijgen omdat het systeem er juist op gericht is om elkaar de hand boven het hoofd te houden.

Medemenselijkheid vindt de auteur belangrijk voor een arts. Zij kwalificeert het als “empathie” en “kijken met het hart.” Ze haalt er zelfs Confucius en de Bijbel bij. Natuurlijk zou ik niet willen dat mijn arts een grove hork is, evenmin als ik dat zou willen van een andere dienstverlener, bijvoorbeeld mijn groenteboer of loodgieter. Maar of ik zoveel opschiet met empathie?

Gezien zij weer in al die pagina’s geen voorbeeld geeft, zal ik er zelf een aandragen:

De dokter komt op huisbezoek bij een zieke. Hij kijkt vol medelijden, stelt vast dat het gaat om griep, en betuigt zijn diepe spijt dat er helaas niets anders aan te doen valt dan uitzieken, minstens tien dagen. Tegen de misselijkheid schrijft hij een pilletje voor.

Is dat voldoende empathie? Lijkt mij wel, hoe zou hij dat nog meer kunnen tonen? Alleen jammer dat het geen griep is doch een levensgevaarlijke roodvonk of buikabces, goed te behandelen met antibioticum die niet wordt voorgeschreven vanwege de misdiagnose. En het pilletje tegen de misselijkheid is een nieuw middel, een neurolepticum (“antipsychoticum”) dat later van de markt wordt gehaald. Wat heeft die patiënt aan de empathie? Was Jansen Steur niet empathisch?

Een ander mankement van dit boek is dat er teveel nadruk wordt gelegd op de vaardigheden van de individuele arts. Het systeem waarin de arts opereert wordt door de auteur alleen opgevoerd als controle-apparaat voor de kwaliteit van de arts, niet als medebepalend voor de kwaliteit van de gehele zorg. Je hebt niets aan empathie als er geen arts komt opdagen. In NL is een onafhankelijke “second opinion” (dus het oordeel van een tweede arts die niet bekend is met het oordeel van de eerste arts) niet mogelijk, al helemaal niet bij een diagnose van de huisarts. Veel zorg wordt sowieso niet door de arts verleend maar gedelegeerd aan paramedici.

Over psychiatrie, waar ongeveer de helft van alle zorgcenten aan wordt besteed, rept de auteur geen woord. Daarover zou van toepassing moeten zijn haar stelling dat “het dissonante gedrag van één lid van de professie de gehele professie wordt aangerekend.” Immers zolang somatische artsen de psychiatrie blijven dulden als vermeende medisch specialisme zijn zij medeplichtig aan deze misdaad tegen de menselijkheid.

In conclusie, dit boek lijkt op de oppervlakte nuttig maar bij nader inzien blijken er geen handvatten voor betere artsenprestaties in te staan. Dat wil niet zeggen dat alle artsen slecht presteren, alleen dat degenen die dat doen met dit boek hun prestaties niet zullen kunnen verbeteren. Nuttiger zou zijn om de kwaliteit van zorg vanaf de andere kant aan te pakken, de kant van de zorgafnemer. Dat zou inhouden een vrije medische markt (niet te verwarren met de beruchte “marktwerking” dat slechts een eufemisme is voor macht naar de zorgverzekeraars), een vrije farmaceutische markt, conflictafhandeling bij een reguliere (straf)rechter en medisch onderwijs voor alle burgers vanaf de basisschool.

Ja, die maatregelen zouden de privileges en macht van de medische professie enigszins indammen, al blijft er een rol voor artsen weggelegd in de maatschappij. Wat is nu eigenlijk de bedoeling van Kiki Lombarts om met dit “roze boekje” te bepleiten, goede medische zorg of macht aan de medici?

De Engelstalige duurwoorderij komt niet alleen in de titel voor maar door het hele boek. Dat kan ik lezen want mijn Engels is op niveau van moedertaal. Doch wanneer een Nederlandse auteur er niet in slaagt zich te beperken tot de Nederlandse taal, doet dat mij afvragen of die auteur zelf begrijpt wat hij/zij schrijft.

Ongeveer de helft van de vrouwen met hormoongevoelige borstkanker die na hun operatie in aanmerking komt voor chemotherapie heeft deze zware aanvullende therapie niet nodig.

Wellicht zelfs geen een vrouw.

PS aan de redactie van de krant: Wist u dat borstkanker ook kan voorkomen bij vrouwen die niet lijken op een jonge, beeldschone fotomodel en geen diepe decolleté dragen?

Huisartsenposten slecht telefonisch bereikbaar...

Met heel veel dank aan René Leisink voor zijn toestemming dit over te nemen.

Zie meer humor van deze cartoonist.

Hoe leidt het vallen van jeugdzorg onder verantwoordelijkheid van gemeenten tot de vervelende manier waarop ouders en jongeren worden behandeld?

Invloed van de bloedsuikerspiegel op financiële beslissingen..

Onderzoek en gij zult iets bevinden...

Weer een daad van psychoterreur.

België springt uit: 17,4 zelfdodingen per 100 duizend inwoners. Wat is er aan de hand bij onze zuiderburen?

Misschien dit? 

"Rattengif is het, letterlijk rattengif."

Wordt beweerd, nu er een nieuw middel op de markt is dat nog onder octrooi staat.

Ritalin zou alleen moeten worden voorgeschreven aan kinderen die daadwerkelijk ADHD hebben.

Aan geen enkel kind, dus, gezien ADHD niet aangetoond kan worden.

Een portaal is een gedeelte van de website van een ziekenhuis, waarop patiënten na inloggen toegang krijgen tot hun (medische) gegevens.

Alle gegevens? Of alleen geselecteerde gegevens?

Is het mensenlichaam maakbaar?

Of niet?

En wéér heeft Het College ter Beoordeling Geneesmiddelen geblunderd...

Stop psychoterreur! Schaf de psychiatrie af!

Ouderen die veel medicijnen gebruiken, hebben niet altijd door waarom ze het gebruiken.

'Voornemens Duitsland om een meldplicht in te voeren voor artsen in de strijd tegen terreur.'

Welke terrorist bespreekt zijn plannen met een arts???

Ze kregen allemaal een MRI-hersenscan bij aanvang van de kuur, en een week na het stoppen daarvan, om zo de reactie van het dopaminesysteem te bestuderen.

Het is niet mogelijk "de reactie van het dopaminesysteem te bestuderen" met een MRI of met welk ander middel ook.

,,Hier in Duitsland mag men alles, als de patiënt maar toestemming geeft en de verantwoordelijkheid draagt."

Prima beleid onder voorwaarde dat bij aantoonbare wandaden de behandelaar juridisch aansprakelijk gesteld kan worden. Was het in de reguliere geneeskunde ook maar zo.

Het Nederlands Huisartsen Genootschap meent dat de nieuwe pillen weinig toevoegen omdat ze precies hetzelfde doen als de bestaande medicijnen. In andere landen worden de nieuwe middelen wel op grote schaal gebruikt.

Wellicht investeren de fabrikanten in die andere landen in mooiere gratis pennen?

Mensen met overgewicht worden gemiddeld net zo oud als mensen met een gezond gewicht.

Wat is dan 'overgewicht'? Wie bepaalt dat? Waarom? Op grond waarvan?

Populaties in minder kwetsbare landen, zoals Nederland, Canada, en Nieuw-Zeeland, lopen juist een groter risico op post-traumatische stressstoornis (PTSS).

Wellicht omdat dat de landen zijn waar veel geld is om te besteden aan 'antidepressiva'?

Drugs op recept (psychofarmaca) zijn weinig veiliger.

Na 84 dagen waren twaalf patiënten er beter aan toe.

En de andere vijf? En na 252 dagen?

De diagnose kanker is niet altijd meer het onverbiddelijke doodvonnis dat het ooit was, maar is dat dankzij snellere diagnose?

Of is het, zoals Gøtzsche stelt, omdat de diagnose kanker steeds vaker wordt gesteld bij tumoren waar de patiënt nooit last van zou hebben gekregen?

Voorstel voor bezuiniging op zorg:

Geen zorggeld aan onderzoeksinstituten diens onderzoek aanwijst dat onderzoek (dus hun eigen vak) financieel loont.

Psychiatrie in crisis: Hebt u hier iets over vernomen in de media?

Begin vorige maand was er in Leiden een internationaal bijeenkomst ter viering van 50 jaar Geneesmiddelenbulletin, aldus het gerenommeerde Brits medisch tijdschrift BMJ.

Onder de sprekers waren de Deense hoogleraar Peter Gøtzsche en de Amerikaanse emeritus hoogleraar Allen Frances. De laatste is vooral bekend als hoofd van het comité dat de vierde versie van de DSM -- ook wel genaamd de “psychiatrische bijbel” -- heeft geschreven. Beide hoogleraren lieten zich kritisch uit over hedendaagse psychiatrische praktijken. Gøtzsche stelde dat 97% van de psychofarmaca meer kwaad dan goed aanricht. [Tussen zijn boek en dit artikel is een percentje verdwenen.] Frances was daar grotendeels mee eens, maar stelde dat mensen met “ernstige” psychiatrische ziekte aan hun lot overgelaten worden terwijl mensen met triviale probleempjes overbehandeld worden.

Pikant detail is dat volgens dit artikel de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie, zeg maar de psychiatersbond, deze bijeenkomst heeft geboycot en de leden heeft gemaild dat ze weg moeten blijven omdat de bijeenkomst zou zijn: "antipsychiatrie, antiwetenschap en slecht voor de patiënten." Toch waren 40 van de 400 aanwezigen NLse psychiaters, aldus dit artikel. Niet vermeld wordt of die 40 lid zijn van de NVvP.

Volgens de journalist was hem verteld dat er in NL een overvloed aan psychiaters is [in schril contrast tot de veel gehoorde bewering dat er een tekort is]. Zij kunnen slechts twee behandelingen voorschrijven, namelijk psychofarmaca en psychotherapie. Maar in NL wordt psychotherapie overheerst door psychologen, en als de psychofarmaca dan ook nog blijken teleur te stellen, blijven psychiaters over met lege handen en angsten voor de toekomst van hun vak, suggereert het artikel.

Of er werkelijk in NL een overvloed aan psychiaters is, dus dat bijvoorbeeld een deel werkloos is, weet ik niets van. Ook concurrentie met psychologen merk ik niet. Wel kom ik in de artsenkamer van inrichtingen vooral jonge artsen tegen, vaak nog in opleiding, die in de intramurale pikorde lager lijken te staan dan de verpleging. Het werk van de gediplomeerde psychiater schijnt zich vooral af te spelen op gepantserde kantoren en bestaat uit het genereren van brieven.

Dat ze collectief vrezen voor de toekomst van hun vak betwijfel ik. De psychiatrie gaat immers eigenlijk niet over geneeskunde maar is immer een dekmantel geweest voor het échte vak van de psychiater: het verhullen van de onoplosbaarheid van maatschappelijke problemen.

Psychiatrie is hard nodig om de gaten van de overheid op te vullen. Wat doen we met de burger die met zijn geschreeuw 's nachts de buren wakker houdt, dreigt de gaskraan open te laten staan, het straatbeeld vervuilt met zijn dakloosheid of niet instaat blijkt de regie over zijn leven te houden? Wat is wijsheid bij omgangsregelingen met kinderen van vechtscheidende ouders, straftoepassing bij een duidelijk verwarde delictspleger of een hoogbejaarde die zijn vermogen liever uitgeeft dan spaart voor de erfenis van de (klein)kinderen? Hoe troosten we de slachtoffers van oorlogsgeweld, kindermishandeling, liefdesverdriet, rouw, armoede of eenzaamheid?

De lege handen zijn niet van de psychiater maar van de rechter en de politicus. Een psychiaterhand is gauw gevuld met farmacie.

"Omdat de oorzaak niet wordt aangepakt, blijven veel mensen last houden van de stoornis ... PTSS is een stoornis die wordt veroorzaakt door onverwerkte trauma's."

En XTC zal dan wél die onverwerkte trauma's aanpakken?

Verschrikkelijk voor de Drontenaar, dat hij deze ziekte heeft geërfd.

Maar een medicijn tegen hersensziekte bestaat niet en kan logischerwijs niet bestaan. Hij kan het ingezamelde geld beter verdelen onder de 13 families bij wie de ziekte voorkomt om praktische hulp mee in te kopen.

Een redelijk gebalanceerd artikel over Alzheimer, behalve de zinloze roep om te blijven zoeken naar een medicijn...

"Als voorkomen van suïcide de enige reden is om iemand op te nemen in een gesloten afdeling, dan is het resultaat nul."

"De psychiater kreeg een celstraf van drie jaar, mede omdat hij ondanks alle bewijzen altijd is blijven ontkennen."

Bewijzen? In de psychiatrie? Die bestaan niet.

"Bij de actrice werd een goedaardige cyste op haar eierstokken ontdekt waar ze aan geopereerd moest worden."

Waarom móést dat? Als ze er geen last van had, kon ze het ook laten zitten. Jammer dat haar arts haar blijkbaar heeft onnodig opgezadeld met angst voor de dood.

En wéér een aanslag door een psychiatrisch gedrogeerde.

Wat we eerdergisteren zeiden over Chinesen geldt natuurlijk ook voor Japanners. Hier blijkt vast een psychofarmacum achter te zitten.

Update 1: Ja ja, het blijkt dat we weer gelijk hebben. Eerst had hij alleen een mening. Hij werd pas moordenaar na psychiatrische behandeling, dus psychofarmaca. 
Update 2: "Zijn lachende gezicht" kan een bijverschijnsel zijn van de (onttrekking van) een psychofarmacum.

Dit is geen herhaalbericht. Er is wéér een psychiatrische aanslag geweest.

Er zijn circa 1.400.000.000 mensen in China.

Als we een kwart daarvan aan de psychofarmaca kunnen krijgen zoals in het westen, dan zijn dat 350.000.000 nieuwe klanten voor de farmacie.

Het aantal gezinsdrama's en massamoorden zal bij hen toenemen zoals bij ons, want Chinese zenuwstelsels worden even ontregeld van psychofarmaca als Europese zenuwstelsels.

Bevolkingsonderzoek voor borstkanker

De Deense hoogleraar Peter C Gøtzsche (sic) publiceerde in 2012 een dik boek over dit onderwerp. Nederland wordt meermaals genoemd.

Zijn basisstelling is dat bevolkingsonderzoek niet alleen een verspilling van belastinggeld is, maar het is ook schadelijk. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat onder vrouwen die meedoen 25% meer behandeld worden voor kanker dan onder de vrouwen in de controlegroepen.

Toch is de algehele sterfte, dus niet alleen aan borstkanker maar ook aan andere oorzaken, significant hoger onder de vrouwen van het bevolkingsonderzoek. Dit valt te verklaren doordat bij een mammografie ook langzaam-groeiende tumoren worden ontdekt die vervolgens behandeld worden al zou de vrouw honderden jaren oud moeten worden om er ooit last van te krijgen. Bovendien zijn de behandelingen zelf – borstamputatie, bestraling, chemo – schadelijk voor de gezondheid. Zelfs de mammografie is niet onschuldig.

Tegelijkertijd krijgen de vrouwen bij wie geen tumoren worden ontdekt een valse voorstelling van hun veiligheid. De gevaarlijke tumoren, het soort dat snel groeit en uitzaait, worden bij bevolkingsonderzoek zelden ontdekt, juist omdat ze snel opkomen en groeien, dus er niet zijn op het moment van het onderzoek. De beste manier om borstkanker op te sporen, stelt Gøtzsche, is naar de dokter gaan wanneer zich symptomen voordoen.

Vanzelfsprekend is Gøtzsche zeer onpopulair onder beroepsgroepen die economisch of politiek belang hebben bij bevolkingsonderzoek.

En wéér: geen verband met een terroristische organisatie, wel met psychiatrie, dus psychofarmaca...

"De man was sinds de zomer suïcidaal."

M.a.w., hij werd sinds de zomer gedrogeerd met 'antidepressiva' = synthetische cocaïne. En, dat weten nu al twintig jaar, die leiden tot onverklaarbare moorden.

"Patiënten in een pril stadium, of zelfs gezonde mensen met een verhoogd risico, kunnen we inenten met het eerste vaccin", zegt onderzoeker Anahit Ghochikyan. "Als de ziekte vordert, gebruiken we het andere vaccin om de effectiviteit te vergroten."

"Als de ziekte vordert" is het vaccin niet effectief.

Hij kwam als vluchteling naar de Bondsrepubliek en werd pas onlangs opgenomen in een pleeggezin.

En kreeg pillen?

Ze vonden dat de medicatie moest worden verhoogd. Een dag later vond het gruwelijke drama plaats.

Wanneer o wanneer leren we toch dat psychofarmaca dodelijk zijn?

Dader vele jaren in behandeling geweest bij een psycholoog

of bij een psychiater? Wellicht weet zijn zus het verschil niet.

Update: NRC bevestigt dat de dader is gedrogeerd. 

Zo kan het ook.

Ondanks waarschuwingen van zijn familie bleek de overheid toen niet bij machte bijtijds in te grijpen.

Niet bij machte? Of de instelling had er geen zin in? Immers, instellingen zitten tot de nok vol met dwangopnames van mensen die geen vlieg kwaad doen, terwijl lastige mensen geweigerd worden. En nu gaat de minister het geval van Bart van U aangrijpen om onze vrijheid nog verder te benemen?

De "gezondheidszorg" dient hier om mensenrechten te omzeilen.

Greep uit het nieuws van vandaag waaruit weer blijkt dat de GGZ stoelt op 'expertise' die in werkelijkheid niet bestaat, en dus meer schade verricht dan goeds:

• Personeel weten zich geen raad met ouderen in een verregaand stadium van dementie.
• Instellingen weten niet wat ze aan moeten met jongeren met complexe stoornissen.
• Jeroen lijdt aan Asperger en slikte keurig zijn medicijnen.

GGz Breburg: De hel is verdwenen, dankzij medicatie, therapie.

Volstrekt ongeloofwaardig, maar wanneer je zo negatief in het nieuws bent geweest, wil je natuurlijk daar een propaganda-verhaal tegenover zetten.

Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid tegen Tweede Kamer: Omdat persoonlijkheidskenmerken erfelijk zijn, is het niet zo gek dat schuld maken soms van ouder op kind overgaat.

Wetenschap? Of geloof?

EenVandaag: Kritiek op hoe de kwaliteit van zorg in Nederland bewaakt wordt

Screen iedereen die ouder is dan twintig jaar op hoge bloeddruk.

Want dan schiet het verkoop van "bloeddrukmedicijnen" omhoog, al is nooit aangetoond dat ze levenverlengend zijn.

Als er in een uitstrijkje HPV én afwijkende cellen worden aangetroffen, krijgen vrouwen een doorverwijzing naar de gynaecoloog voor een vervolgonderzoek. Als er in het uitstrijkje wel HPV wordt gevonden maar geen afwijkende cellen, dan worden vrouwen voor de zekerheid zes maanden later weer onderzocht op afwijkende cellen.

En als er afwijkende cellen worden gevonden maar geen HPV?

Propaganda?

Merkwaardig dat het AD dit verhaal klakkeloos vertaalt zonder duidelijk te maken dat het niet over NL gaat. Het is een oproep om kinderen te laten inenten maar nergens uit blijkt dat de ziekte van het kindje iets dan ook met gebrek aan inenting te maken heeft. Verheugend zijn de reacties van veel lezers die kritische kanttekeningen zetten bij dit artikel.

Handmassages voor kwetsbare ouderen die zijn opgenomen en bij wie het gevaar bestaat een delier te krijgen (acute verwardheid)

van psychofarmaca. Het slaagt dus alleen wanneer de psychofarmaca niet worden toegediend.

Overigens kunnen jongere mensen die delieren ook krijgen.

Met een draai aan de knop zuigt dit apparaat eten uit je maag.

Aanbeveling: Maak van jezelf geen proefkonijn. Gebruik geen nieuwe medische technologie. Wacht twintig jaar tot de nadelen bekend worden.

Deze zomer moeten alle gemeenten in Nederland een goed plan hebben om mensen die de weg kwijt zijn te helpen.

Wie bepaalt wie "de weg kwijt" is? En wat "helpen" is?

Woordvoerder Sjoerd Beumer van GGZ Nederland: ,,Meestal gaat het om mensen die tijdelijk de weg kwijt zijn, maar het kunnen ook mensen zijn met levensproblemen zoals schulden, verlies van dierbaren.”
Dus zal de GGZ met hun hersensbeschadigende drogeermiddelen van die mensen met tijdelijke of levensproblemen gevaren voor de maatschappij maken, waardoor we allemaal alleen maar minder veilig zijn.

"Juist met die voorwaarden wilde de rechtbank voorkomen dat W. verder zou afglijden. Zo moest hij onder andere medicijnen slikken..."

En wéér heeft het geloof in psychiatrische "medicijnen" levens verwoest.

"Acht van de tien studies op basis waarvan therapieën 'bewezen effectief' worden genoemd ... zijn uitgevoerd door partijdige onderzoekers."

Onpartijdige onderzoekers bestaan niet.

De GGZ is een bodemloze put vol gebakken lucht.

Zembla over hormoonverstoorders (vooral belangrijk voor zwangere vrouwen)

Ze was 18 toen ze werd opgenomen in een gesloten inrichting. Vanaf dat moment ging het van kwaad tot erger."

"Misschien kan Birgit ooit van de drugs afblijven. Dan zou er met haar schizofrenie te leven zijn als ze medicijnen slikt."
En wat dacht je, Moeder Geertje, dat die "medicijnen" zijn? Drugs. Daarom gaat het van kwaad tot erger.

Friezen opgelet: privacy in het geding!

Dodelijke psychiatrie door Peter Gøtzsche

Anders dan het vorige boek van Gøtzsche is dit boek (nog) niet verschenen in de Nederlandse taal. Hieronder volgt een korte recensie voor de Nederlandstalige lezer.

Gøtzsche heeft de klok horen luiden maar weet niet waar de klepel hangt. De klok is dat van psychiatrische behandelingen mensen altijd alleen slechter worden, nooit beter. De klepel is de reden.

Hij stelt dat 98% van de psychofarmaca onnodig zijn. Waarom 98%? Waarom niet 97% of 99%? Hij heeft het niet over kleine hoeveelheden om onttrekkings-verschijnselen te verzachten, maar over het eerste recept. Waarom niet 100% onnodig?

Het is een groot, dik boek dat zeer uitvoerig beschrijft welke schade psychofarmaca doen en hoe de voorschriften voor die schadelijke handelingen tot stand zijn gekomen. Maar zonder de reden te begrijpen dat psychofarmaca slechts schaden schieten we niets op. Iedere arts die psychofarmaca voorschrijft zal stellen dit te doen binnen de 2% die Gøtzsche goedkeurt.

Nergens in zijn boek definieert Gøtzsche de psyche, dus doe ik het. De psyche bestaat uit alles aan ons dat niet tot het lichaam behoort, zoals gedachten, emoties, dromen, herinneringen, instincten, enz. Dat wil niet zeggen dat de psyche onafhankelijk is van het lichaam. Wanneer de hersenen worden ingeslagen is er kans op schade aan de psyche. Ook vergiftiging, elektrocutie, en andere ingrepen bij de hersenen schaden de psyche. Het is daarom verleidelijk om te geloven dat omgekeerd de psyche gerepareerd kan worden op dezelfde manier, met gifstoffen (alle psychofarmaca zijn gifstoffen) of elektroschok. Maar zo werkt het niet.

Denk aan het andere aspect dat niet onderdeel is van het lichaam en er toch van afhankelijk is: leven. Verstoken van zuurstof verliest het lichaam het leven. Omgekeerd, ongeacht hoeveel zuurstof daarna in het lichaam gepompt wordt, het leven keert nooit terug. Op de zelfde manier levert geknutsel aan de hersenen altijd alleen schade op, nooit verbetering.

Door 2% van de psychofarmaca te vergoelijken, overigens zonder enige uitleg welke 2%, wanneer of bij wie, haalt Gøtzsche zijn verder voortreffelijk geschreven boek onderuit.

Hij kon vrouwen overhalen om mee te doen aan onder meer baarmoederonderzoek of darmonderzoek.

Als hij een échte arts was geweest die zonder noodzaak vrouwen "onderzocht" was het dan niet verkrachting?

Onderzoek toont aan dat met genoeg subsidie kan iedere stelling 'bewezen' worden.

"Ik had laatst een patiënt met een urineweginfectie. Daar kreeg hij nitrofurantoïne voor, een heel normaal middel bij dit soort klachten. Hij bleek allergisch te zijn voor de grondstof daarvan. Maar dat konden wij nergens terugvinden."

Klopt, want het stond ook niet in het dossier.

Hoe meer instellingen toegang hebben tot uw medisch dossier, hoe sneller en vaker er misbruik van zal worden gemaakt.

De Nationale Politie maakt zich grote zorgen over de grote hoeveelheden cocaïne.

Vereniging MeTZelf maakt zich grote zorgen over de grote hoeveelheden synthetische cocaïne die door artsen worden voorgeschreven, zelfs aan kinderen.

"Verband aangetoond tussen mobiel bellen en kanker -- 3,3 procent meer tumoren in de hersenen en tot 6,6 procent meer tumoren in het hart, alleen bij mannelijke ratten."

Vrouwelijke ratten kunnen dus zonder vrees voor gezondheid bellen.

Waarom noemt de Telegraaf slachtoffers van medische fouten 'lastig'?

“Knowhow en opleiding in die sector moeten dringend omhoog.”

Er is te veel opleiding en te weinig gezond verstand.

Wie wil wordt geweigerd en wie niet wil wordt gedwongen.

De "ziekte" van Linda valt volledig te verklaren uit haar medicijn-geschiedenis, die begint met een anti-epilepticum.

Nu dreigen haar familie, buren, ambulancepersoneel en politie ook de GGZ ingezogen te worden.

Psychiatrie maakt heel veel mensen kapot.

Edit: Nieuwe link.

Fonds Psychische Gezondheid geeft geld (van jou?) om zo veel mogelijk kinderen zo jong mogelijk de GGZ in te sluizen.

Reclame voor zorgaanbieder gepresenteerd als nieuws

Ongetwijfeld is roken slecht voor vrouw en vrucht, maar dit onderzoek rammelt want er bestaat geen objectieve toets om 'schizofrenie' vast te stellen.

Weer gedoe over triviaal probleem (zeker in de tegenwoordige tijd).

Is "psychische kwetsbaarheid" de nieuwste eufemisme voor medische illusionisme?

Weer dode en ernstig zieken als gevolg van medisch experiment met overbodig psychofarmacum, dit keer in Frankrijk.

Het VN panel dat afgelopen dinsdag oordeelde dat glyfosaat waarschijnlijk niet kankerverwekkend is, is verwikkeld in een ruzie over potentiële belangenverstrengeling.

Justitie is een strafrechtelijk onderzoek gestart naar het Hilversumse Tergooiziekenhuis.

Een ziekenhuis in het strafbankje? Kan het ziekenhuis ook een gevangenisstraf krijgen?

Luister hier naar de oorspronkelijke uitzending van Argos.

Advocaat man die zondag triatlete Sofie Goos in de onderrug stak met een mes: de op­name geweigerd, omdat Samir op dat moment geen gevaar zou vormen voor zichzelf of voor de maatschappij.

Ook in Nederland verdwijnen vrijwillige opnames. Het personeel werkt liever met mensen die ontkleed zijn van hun mensenrechten. Bovendien kan de kliniek dan een dubbele rekening indienen.

We proberen al een jaar op diverse manieren psychische hulp voor hem te krijgen maar omdat hij 'volwassen' is en geen hulp wilde, is dat niet gelukt''

Wat is 'psychische hulp'?

Pijnlijke Verrijking

2012

Recensie van Mira de Vries

 
Feit of fictie?

Dit boek behoort tot het genre ‛gesprekken tussen psychotherapeut en patiënt’. Er zijn twee versies van dit genre: vanuit de invalshoek van de patiënt en vanuit de invalshoek van de therapeut. In de eerste versie gaat het altijd duidelijk om fictie. De Amerikaanse romanschrijver Philip Roth (door ons beslist niet aanbevolen) maakte er in 1969 furore mee. Op de Engelstalige editie van deze site staat een recensie van nog een voorbeeld. In de tweede versie waar dít boek toe behoort, wordt gesteld dat het om werkelijkheid gaat. Freud en vele andere beroemde therapeuten waren er bekend om. Op de Engelstalige editie van onze site hebben we ook een recensie van een voorbeeld van deze versie.

Wat zegt Jacobs erover in zijn boek? Hebben soortgelijke gesprekken in werkelijkheid plaatsgevonden of alleen in zijn fantasie?

De achterkant van de titelpagina bevat geen verklaring -- zoals bij romans wel eens gebruikelijk is -- dat alle personages die in het verhaal voorkomen louter ontsproten zijn aan de verbeelding van de auteur. De NUR code wordt aangegeven als 600. Dit betekent Non-fictie. Overigens wanneer het Centrale Boekhuis een ISBN toekent vraagt het wel de NUR-code maar controleert niet of het klopt.

Er gebeurt in dit boek dat stelt geen fictie te zijn iets raars. Het verhaal gaat over de psychiater Samuel Rubinstein. Ook de inleiding en naschrift zijn met die naam ondertekend. Een pseudoniem is het niet, die wordt slechts gebezigd wanneer de auteur hoopt onbekend te blijven. Dat is hier niet het geval. De naam van Jacobs pronkt op de voor- en achterkaft. Bovendien zijn aan het begin het voorwoord en aan het eind het dankwoord ondertekend met ‛Fedia Jacobs’. Jacobs is volgens de achterkaft psychiater. Het BIG-register bevestigt dit en geeft voor hem als nevenspecialisme aan psychotherapie. Rubinstein komt in het BIG-register niet voor.

Mensen met afschuwelijke ervaringen zoals in dit boek omschreven bestaan natuurlijk echt. We hoeven geen geneeskunde te studeren om dat te weten. Maar hebben de gesprekken min of meer zoals ze in het boek verschijnen plaats gevonden, en zo ja, waren die personen daarmee geholpen? Dat Jacobs de verhalen laat plaatsvinden met een fictieve psychiater lijkt een waarschuwing dat we ze met een korreltje zout moeten nemen. Het had er wat duidelijker mogen staan.

Een waarschuwing die er eveneens bij had gemogen is dat niet iedere psychiater tevens psychotherapeut is. De meeste psychiaters hebben niets met psychotherapie te maken. Het brede publiek verwardt deze twee beroepen nogal eens. Fictieve representaties van psychiaters zoals de overigens soms scherpe strip Sigmund in de Volkskrant dragen bij aan deze verwarring. Het is wrang wanneer iemand zich laat verleiden zich te onderwerpen aan de psychiatrie verwachtende te worden geholpen met een luisterend oor, terwijl psychiaters alleen (nep)diagnoses verzinnen en (gif)recepten schrijven, om niet te spreken over het inzetten van dwang.

Twee schuingedrukte regels op de achterkaft roepen nog meer vragen op: ‛Fedia Jacobs werkt ... als psychiater ... voor het Sinai Centrum. Hierbij richt hij zich met name op nabestaanden van oorlogsgeweld.’

Ten eerste, werkt hij als psychiater of als psychotherapeut? Of doet hij allebei, dus hij vergezelt zijn praatjes met pillen en prikken?

Ten tweede is het niet verbazingwekkend dat zijn clientèle bestaat uit ‛nabestaanden van oorlogsgeweld’ (we begrijpen wat wordt bedoeld al is de grammaticale constructie fout) gezien het Sinai Centrum in beginsel is opgericht voor Joodse mensen. Het vervangt het Apeldoornse Bos dat door de nazis is leeg gehaald. De cliënten in zover ze tot de primaire doelgroep behoren hebben allemáál ‛De Oorlog’ meegemaakt, of zijn kinderen of kleinkinderen van mensen die ‛De Oorlog’ hebben meegemaakt. Zoals hierboven al gesteld hoef je geen geneeskunde te studeren om te begrijpen dat de verschrikkingen een stempel op het gevoelsleven van de slachtoffers zullen hebben gezet, maar kan psychotherapie daar verbetering in brengen zoals Jacobs met dit boek suggereert? Is er een causaal verband tussen die oorlog en de problemen van hun kinderen en kleinkinderen, de zogenaamde tweede en derde generatie? Komen de nakomelingen statistisch gezien meer in aanraking met de GGZ dan mensen uit andere bevolkingsgroepen? En zo ja, zijn ze daarmee geholpen? Dat waren asielzoeker Alasam S. en velen anderen zoals hij in ieder geval niet. Is het geloofwaardig dat Joodse mensen veiliger zijn bij de GGZ dan niet-Joodse mensen? Of dat slachtoffers bij Jacobs veiliger zijn dan bij andere psychiaters?

Opmerkelijk detail is dat de fictieve Rubinstein zijn klanten op één oudere dame na tutoyeert terwijl andersom allemaal hém vousvoyeren. Wat vertelt dit ons over Jacobs?

Het boek is geïllustreerd door de echtgenote van Jacobs die verdienstelijk tekent.

Tot slot voor de liefhebber een link naar een recentelijk uitgezonden radio-interview met Jacobs.

"Daarnaast vindt de kliniek dat het geen gevangenis is."

De mensen die er worden opgesloten vinden dat het wél een gevangenis is.

Maar feit is dat een rechter gedwongen opname noodzakelijk achtte.

Dat zegt niets. Rechters "baseren" zich op "de deskundigheid van de psychiater."

Wel zeer gevaarlijk kan het gedrag worden vanwege de onttrekkingsverschijnselen van de dwangdrogeermiddelen.

Volgens gelekt document: anderhalf jaar lang krijgt een dochteronderneming van Google medische gegevens van zo'n 1,6 miljoen Britten in handen.

Radar over antidepressiva

Hier zijn van toepassing de legendarische woorden van Bob Dylan:

How many times must a man look up
Before he can see the sky?
How many ears must one man have
Before he can hear people cry?
How many deaths will it take 'till he knows
That too many people have died?

Het alternatief voor de zorg

Boekrecensie van Mira de Vries

Onze bibliothecaresse heeft dit boek besteld naar aanleiding van een radioprogramma waarin het aangeprezen werd. Er zouden voorstellen in staan hoe de zorg te verbeteren.

Het boek is samengesteld van velen hoofdstukken door verschillende schrijvers en georganiseerd in drie delen.

In deel I wordt stevige kritiek geleverd op de regering en de minister die met “marktwerking” de zorg om zeep zouden hebben gebracht. Men hekelt vooral de “registratieterreur” en het gebrek aan vertrouwen in de zorgaanbieder. Overigens terecht wordt erop gewezen dat de afnemer van de zorg aan die markt niet of nauwelijks deel neemt behalve de verplichte ziektekostenverzekering. Er had opgemerkt kunnen worden dat in die zin de zorgmarkt bijna vergelijkbaar is met een slavenmarkt.

Voorstanders van het huidige beleid werden blijkbaar niet uitgenodigd mee te schrijven aan dit boek. Overigens kan ik ondanks mijn gevorderde leeftijd die goede oude tijden vóór de “marktwerking” toen de zorg nog links en beter was mij niet herinneren.

Een uitzonderlijk helder hoofdstuk bijgedragen door Hans Maarse en Dick Ruwaard schetst de problematiek op een realistisch niveau en concludeert: “Doelmatigheid blijkt vaak inzet van politieke strijd, waarbij de ideologische verschillen en machtsverhoudingen grote invloed hebben op de uiteindelijke ingrepen in de zorgpraktijk. Doelmatigheid is al met al … een 'wiebelig begrip'. Kostenbeheersing trouwens ook. Over de betekenis en invulling ervan kan men redetwisten en dat gebeurt dan ook op grote schaal.” Met andere woorden, niemand heeft dé oplossing, noch rechts noch links.

In een bijdrage van Herman Suichies romantiseert hij de huisarts van vóór de “marktwerking”. De huisarts beschikte over (nogal zweverig klinkende) vaardigheden en was daarom terecht poortwachter en beslisser over de zorg. Suichies gruwelt ervan dat “de patiënt voor elke klacht vrij voor een andere huisarts [zou] moeten kunnen kiezen” alsof in die mooie oude tijd toen de huisarts de baas was over de patiënt er nooit iets fout ging.

In enkele hoofdstukken genaamd “duoportret” komen arts en patiënt samen aan het woord ter illustratie van hoe tof die relaties zijn. Ter balans was het mooi geweest als er ook minstens één duoportret in het boek was opgenomen van zo'n relatie waarin het minder botert tussen de partijen. Triest dieptepunt is het duoportret waarin wordt geroddeld over een zwangerschap van een minderjarige, inclusief namen en woonplaats van de arts, patiënte, dochter en kleindochter. Je zult maar zo'n (groot)moeder en huisarts hebben...

De huisarts wordt opgehemeld en de controles verafschuwd. De zorg moet beter, het moet humaner, menslievender, maar hoe dan? Dat zou dus het onderwerp worden van deel II, maar een concreet voorstel is daarin niet te vinden.

Evelien Tonkens, “hoogleraar Burgerschap en humanisering van de publieke sector aan de Universiteit voor Humanistiek” (volgens hun website hoofdzakelijk gefinancierd door u en mij, de belastingbetaler) wordt geciteerd “[We willen er naartoe dat] Professionals zelf bepalen … de kwaliteitsnormen waaraan ze zich als beroepsgroep wensen te houden...” Blijkbaar mogen de afnemers van zorg niets in de melk te brokkelen hebben.

Van psychiater Kaspar Mengelberg worden wat merkwaardige citaten opgetekend. Hij hekelt de inbreuk op het beroepsgeheim. “Wij psychiaters kunnen onze patiënten namelijk alleen behandelen als zij ons toegang tot hun innerlijk leven geven.” Menig gedwongen, geïsoleerde en gedrogeerde psychiatrisch gevangene zal zich afvragen hoe de martelingen die hij/zij moet ondergaan toegang geven tot zijn/haar innerlijk leven, met of zonder beroepsgeheim. Mengelberg maakt zich verder belachelijk met zijn nostalgie naar “marxistisch georiënteerde analytici”. Desondanks stelt hij even later “Ik vind contracten tussen artsen en verzekeraars onethisch. Om de simpele reden dat je niet twee heren kunt dienen. … de patiënt vraagt de dienst, die dienst lever je aan de patiënt en de patiënt betaalt je daarvoor.” Dit is het standpunt waar de (niet door Mengelberg benoemde) beroemde psychiater professor Thomas Szasz zijn hele carrière aan heeft geweid. Szasz was libertarisch en beslist niet marxistisch.

Een dergelijk sentiment vinden we in het volgende hoofdstuk waar we kennis maken met twee fysiotherapeuten, oprichters van het Platform Paramedici Contractvrij. Dat hoofdstuk eindigt met een scherpe citaat uit de mond van tandarts Herman van Nouhuys over “Het onvervreemdbaar recht van de zorgverlener om zonder tussenkomst van verzekeraar en overheid een behandelovereenkomst aan te gaan met een patiënt.” (nadruk toegevoegd door mij)

Net schuift het boek de goede richting op, en dan eindigt deel II jammerlijk genoeg met een tergende bijdrage van gezondheidseconoom Marc Pomp, die de zorgafnemer te dom vindt om zelf keuzes en afspraken te maken. Volgens Pomp is de “hoofdrol weggelegd voor de selectie, opleiding en nascholing van de mensen die de zorg leveren.” Met andere woorden, de slager moet zijn eigen vlees keuren, want de klant heeft er geen verstand van.

Deel III is minder dan twee pagina's lang en maakt de aanbevelingen:

• Organiseer de zorg rond de patiënt
• Geef en neem vertrouwen als basis
• Verminder de bureaucratie
• Laat de zorg de patiënt zo veel mogelijk onafhankelijk maken

Prima aanbevelingen, maar hoe dan? Het kan alleen in een vrije zorgstelsel; een zorgstelsel waar de overheid zich niet in mengt. En of dat nu de bedoeling is van zorgaanbieders die geen macht willen afstaan aan de ziektekostenverzekeraars maar ook niet aan de zorgafnemers?

AD -- Hillary Clinton: helft van mijn kabinet wordt vrouw

Nu ook onder dwang transgenderoperaties? ;)

"Toen bij de eerste van ons prostaatkanker werd ontdekt, kregen we het advies van de behandelende arts om allemaal de bloedwaarden te laten prikken."

Zou (een deel) van de diagnoses fout zijn? Uit het verhaal blijkt dat behalve de 82-jarige moeder en het éne geval van prostaatkanker niemand last had van de vermeende ziekte tot er bloed geprikt werd.

'Martijn is niet alleen autistisch. Hij gebruikt ook synthetische drugs.'

En wat krijgt hij bij de GGZ? Juist ja, synthetische drugs.

Zijn moeder is radeloos. Begrijpelijk. Ondanks dat het eerder in de GGZ-kliniek "van kwaad tot erger" werd (stond eerder op de website van Zembla) wil ze hem toch met dwang laten opnemen.

GGZ is duidelijk niet de oplossing. Daar zal van de gedwongen "medicatie" (synthetische drugs) zijn zenuwstelsel alleen verder beschadigd worden.

MeTZelf stelt voor dit soort mensen onder te brengen in 4B-tehuizen:
Bed
Bad
Brood
Bescherming

Zonder medische pretenties.

Langdurig hardlopen heeft een positief effect op de botdichtheid

maar een negatief effect op je hart, mannelijkheid, immuniteit, spijsvertering, waarnemingsvermogen, knieën en meer.

Drie op de tien Nederlanders wil hulp bij het vermijden van onzinenquêtes.

Ach, de juridische logica...

olgens GGnet-bestuurder Kees Lemke staat de casus van Martijn niet op zichzelf. Patiënten met meervoudige problemen komt hij dagelijks tegen in zijn eigen psychiatrische instelling. "Je ziet dat als er meerdere problemen op elkaar gestapeld worden, de standaardbehandeling niet werkt. De ggz levert nog onvoldoende maatwerk", aldus Lemke. - See more at: https://www.skipr.nl/actueel/id26242-ggz-oost-brabant-kan-complexe-dubbeldiagnostiek-niet-behandelen.html#sthash.MVdggXd0.dpuf

 "Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat de rechtbank de mededeling van X dat hij door ziekte verhinderd is om de zitting van de rechtbank bij te wonen, niet hoefde aan te merken als verzoek om uitstel van de zitting."

olgens GGnet-bestuurder Kees Lemke staat de casus van Martijn niet op zichzelf. Patiënten met meervoudige problemen komt hij dagelijks tegen in zijn eigen psychiatrische instelling. "Je ziet dat als er meerdere problemen op elkaar gestapeld worden, de standaardbehandeling niet werkt. De ggz levert nog onvoldoende maatwerk", aldus Lemke. - See more at: https://www.skipr.nl/actueel/id26242-ggz-oost-brabant-kan-complexe-dubbeldiagnostiek-niet-behandelen.html#sthash.MVdggXd0.dpuf

olgens GGnet-bestuurder Kees Lemke staat de casus van Martijn niet op zichzelf. Patiënten met meervoudige problemen komt hij dagelijks tegen in zijn eigen psychiatrische instelling. "Je ziet dat als er meerdere problemen op elkaar gestapeld worden, de standaardbehandeling niet werkt. De ggz levert nog onvoldoende maatwerk", aldus Lemke. - See more at: https://www.skipr.nl/actueel/id26242-ggz-oost-brabant-kan-complexe-dubbeldiagnostiek-niet-behandelen.html#sthash.MVdggXd0.dpuf

olgens GGnet-bestuurder Kees Lemke staat de casus van Martijn niet op zichzelf. Patiënten met meervoudige problemen komt hij dagelijks tegen in zijn eigen psychiatrische instelling. "Je ziet dat als er meerdere problemen op elkaar gestapeld worden, de standaardbehandeling niet werkt. De ggz levert nog onvoldoende maatwerk", aldus Lemke. - See more at: https://www.skipr.nl/actueel/id26242-ggz-oost-brabant-kan-complexe-dubbeldiagnostiek-niet-behandelen.html#sthash.MVdggXd0.dpuf

Ben je arm en bedreigd met huisuitzetting? Is je geliefde overleden of ervan door met een ander? Hebben je ouders je altijd verteld dat je een mislukkeling bent? Dan voel je je ongelukkig vanwege...

plekken op je genoom die vooral tot uiting komen in het centrale zenuwstelsel en het bijnier- en alvleeskliersysteem.

En die genoom heeft ook alles te maken met de leeftijd waarop je het voor het eerst dóét. 

Ja ja. Waar journalisten niet allemaal van te overtuigen zijn. Maar pas écht eng is dat overheden hun beleid op dergelijke "wetenschap" stoelen.

Hoeveel privacy is er bij medische ingrepen?

Is dit incident een uitzondering, of is deze schorsing een uitzondering? Als de verpleegkundige de foto's had gepubliceerd in een verpleegkundig vakblad in plaats van op Facebook, was hij/zij dan ook geschorst?

De familie heeft ... contact gezocht met de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ).

Blijkbaar vindt ook deze instelling dat hier geen sprake is van een calamiteit die gemeld moet worden aan de Inspectie. Wat hebben we überhaupt aan de IGZ?

"Een speciale commissie van ontwikkelingspsychologen en mediadeskundigen beoordeelde die als 'ernstig schadelijk'."

Dat zou een leek als u en ik niet hebben geweten...

Trouwens, als het zo schadelijk is voor kinderen, wat voor effect heeft het dan op kinderachtige volwassenen (vermoedelijk de enigen die zich ervoor interesseren) ?

'Onzorgvuldig, maar het vertrouwen in de wetenschap is er vrijwel niet door geschonden.'

Het gaat dus om het belang van 'de wetenschap' en niet het belang van u en ons.

'Als het risico op uitzaaiingen een paar procent is, zeggen vrouwen verrassend vaak dat ze voorlopig van chemo afzien.'

Verrassend? Of verstandig?

'In de GGZ-kliniek wordt het van kwaad tot erger.'

Citaat:

Martijn [is] één van de vele ernstige zieke psychiatrische patiënten waar de GGZ zich geen raad mee lijkt te weten.

Daarom wilde ze hem niet opnemen.

Maar wie zijn die mensen waar de GGZ wél raad mee weet? Dat zijn mensen waar

• het personeel niet bang van is; en
• niemand voor opkomt.

Karst, Tristan, Bart. "Behandeling is veel beter dan straf."

Ze hadden allemaal al behandeling. Waar heeft dat toe geleid?

"Het is een stoornis in een deel van de hersenen waardoor er hyperactiviteit kan optreden gecombineerd met een concentratiegebrek."

Waar blijkt dat uit?

Voedingsmythes ontmaskerd ... of geïntroduceerd?

De heer Martijn Katan heeft gelijk dat er een hoop onzin wordt verteld over voeding, maar zelf doet hij daaraan mee. Sommigen van zijn beweringen zijn met wat logisch denken makkelijk te weerleggen.

Bijvoorbeeld, hij stelt in de uitzending dat “wetenschappelijk bewezen” is dat men dik wordt van sappen en frisdrank, terwijl niet “wetenschappelijk bewezen” is dat men dik wordt van vetten. Zoiets kan helemaal niet bewezen worden. Dik worden ligt complex en heeft te maken niet alleen met suikers of vetten, maar ook met hoeveelheden, beweging, aanleg, enzovoorts. De oorzaak van dik worden kan onmogelijk teruggeleid worden op één bepaalde onderdeel van de voeding.

Een ander voorbeeld is zijn stelling over suiker en ADHD. Er bestaan überhaupt geen objectieve criteria waarmee ADHD wordt vast gesteld dus het is niet mogelijk een verband met suiker aan te tonen of uit te sluiten. ADHD zou net zo goed in verband kunnen worden gebracht of uitgesloten worden met de suikerconsumptie van de gediplomeerde deskundigen die de diagnose stellen.

Weer een ander voorbeeld van de opmerkelijke meningen van Martijn Katan zijn zijn stellingen dat melk en brood belangrijke bronnen van jodium zijn. Jodium komt in de melk omdat het gebruikt wordt om de uiers van melkvee te ontsmetten. De aanwezigheid van ontsmettingsmiddel in de melk is toch geen reden het te drinken? In het brood komt jodium via gejodeerd zout. Zout al dan niet gejodeerd consumeren de meeste mensen veel te veel. Er zit in brood niets dat niet verkrijgbaar is op andere mogelijk meer wenselijke manier.
 
Professor Katan is emeritus hoogleraar. Als zodanig heeft hij in onze maatschappij een hoge maatschappelijke status. De verstandige consument stelt zich even kritisch op tegenover de meningen van hoogleraren als tegenover de meningen van ongeschoolden.

Staatssecretaris Martin van Rijn schijnt te denken dat de meest urgente behoefte van ouderen in verpleeg- en verzorgingshuizen is ... seks.

Zullen we een deal maken? Wij zien af van seks en jullie zien af van ons te drogeren.

In 2014 alleen al studeerden 3868 psychologen en 2235 pedagogen af.

Een populaire studie die leidt tot veel maatschappelijke macht zonder dat prestaties en effectiviteit ooit getoetst worden.

Bingokaart tegen artsenbezoekers?

Als artsen uit zichzelf geen weerstand kunnen bieden tegen artsenbezoekers noch scepsis ten aanzien van reclame, waarom bestaat dan het instituut artsenrecept?

Rechtstaat?

Veroorzaak je een verkeersongeluk, ben je directeur van een bedrijf waar brand is gesticht of maak je een fout in je werk, kun je celstraf of minimaal een hoge boete verwachten. Maar ben je werkzaam in de zorg, dan mag je zelfs iemand doodslaan zonder dat er iets dan ook tegen je ondernomen wordt.

Zeg NEE tegen matjes.

Hoogleraar pedagogiek Micha de Winter roept op te stoppen met het ‘drogeren’ van onze kinderen en onderwijsjurist Katinka Slump spreekt over ‘kindermishandeling’ en ‘intimidatie van ouders’

Verschillende deskundigen vinden dit een calamiteit die gemeld had moeten worden bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg. Het ziekenhuis vindt het niet nodig om dat te doen.

Een rare regel, dat artsen en ziekenhuizen hun eigen missers moeten melden. Natuurlijk vinden ze dat niet nodig. En al zouden ze het wel melden, dan nog, wat kan de inspectie er achteraf aan doen?

BNR Juridische Zaken: Ook Nederland kent steeds meer zaken waarin de dader zegt gehandeld te hebben onder invloed van antidepressiva.

Klik op kop om de uitzending te horen.

Typisch voorbeeld van 'wetenschappelijk' denken...

Wetenschapster Nicola Lindson-Hawley van de Oxford University concludeert uit haar onderzoek dat wie abrupt ophoudt met roken 25 procent meer kans heeft om vol te houden. Fout. Dat 25 procent meer [van de minder dan 700 proefpersonen tijdens de testperiode van maximaal zes maanden] zich onthielden van roken na abrupt stoppen zegt niets over welke methode het beste is voor een individu.

Zembla over de prijs van medicijnen

In Nederland heeft alleen de Piratenpartij een voorstel voor aanpak van medicijnprijzen.

Dames (en heren): laat toch niet onnodig aan je lijf knoeien!

,,Nu we steeds meer weten over de veranderingen in de hersenen bij obesitas kun je ook gaan kijken naar behandeling daarvan met medicatie."

Wie gelooft dit? Zitten er led lichtjes in de hersenen? Of zijn de farmaceuten op zoek naar nieuwe indicaties voor hun pillen?

Hoeveel levens zullen er nog sneuvelen aan psychofarmaca?

Dodelijke medicijnen en georganiseerde misdaad ... achter de schermen van de farmaceutische industrie

Peter C Gøtzsche

Recensie van
Mira de Vries
(gelezen in het Engels, dus zonder het voorwoord van Bert Keizer)

Gøtzsche bedoelt de vergelijking met georganiseerde misdaad niet metaforisch. Hij bedoelt het letterlijk: de farmaceutische industrie is georganiseerde misdaad. Het voldoet aan de door de Amerikaanse wet vastgestelde criteria, waaronder afpersing, fraude, overtredingen van de Opiumwet, omkoping, verduistering, verstoring van rechtsgang, beïnvloeden van getuigen en politieke corruptie.

Het boek is hoofdzakelijk een opsomming van de verschillende misdaden met bronvermelding. Het scheelt van de vele andere boeken over dit onderwerp die de laatste jaren verschenen zijn in de veelheid van details en bronnen. Tevens is het bijzonder in dat het gaat over zowel de somatische geneeskunde als de psychiatrie. Terwijl de stapel boeken met exposés over de farmaceutische industrie hoger groeit, worden de verwijten steviger en meer schokkend.

Het gevolg van deze misdaden is een regelrechte aanslag op onze gezondheid. In de VS en Europa, volgens Gøtzsche, vormen geneesmiddelen de derde grootste doodsoorzaak, na hartziekte en kanker. En dan zegt hij nog niets over de overvloedige vervuiling van ons drinkwater en voedselbronnen door de geneesmiddelen die we uitscheiden.

Wat kan eraan gedaan worden? Gøtzsche kan evenals andere auteurs niet laten te roepen om betere overheidstoezicht, alsof dat ooit soelaas heeft geboden. Hij geeft toe dat overheidspogingen tot regulatie totaal falen. Daarbij geeft hij als voorbeeld de onthullingen van een voormalige medewerker van de Amerikaanse voedsel- en warenautoriteit over misdaden en gangstermethoden bij die instelling. Wel doet Gøtzsche concrete voorstellen om het toezicht te verbeteren maar de waarschijnlijkheid dat die hun doel zullen bereiken is gering, gezien, zoals hij zelf elders in het boek opmerkt, wanneer er zo gigantisch veel geld mee gemoeid gaat valt corruptie nu eenmaal te verwachten. Bovendien zullen zijn voorstellen nooit aangenomen worden want, zoals hij zelf opmerkt, “politici begrijpen zo weinig dat ze meestal de situatie alleen maar erger maken” en bovendien de industrie “koopt invloed over artsen, stichtingen, patiëntengroepen, journalisten en politici...”

Op sommige plekken in het boek komt hij dicht bij het besef dat het beter zou zijn overheidsregulering op te heffen, met inbegrip van het instituut doktersrecept, en het toezicht over te laten aan de individuele burger. Bijvoorbeeld, hij merkt op dat wanneer we een auto of huis willen kopen, we zelf mogen beoordelen of het een goede of slechte aankoop is. Elders in het boek stelt hij dat artsen sowieso niet alle gevaren van geneesmiddelen kunnen kennen, maar patiënten wel, simpelweg door de bijsluiter te lezen.

Gøtzsche geeft ons handige wenken hoe het individu zichzelf kan beschermen tegen geneesmiddelen, waaronder:

• Demedicaliseer, met andere woorden, tracht niet al je problemen, zelfs niet wanneer ze lichamelijk zijn, op te lossen met een pil;
• Doe niet mee met bevolkingsonderzoeken. Hij geeft als voorbeeld dat hijzelf vast wel kanker heeft want als maar grondig genoeg gezocht wordt, wordt altijd wel kanker gevonden bij mensen van boven de 50, maar die hoeft niet altijd per sé behandeld te worden;
• Slik geen pillen tegen surrogaataandoeningen. Dat zijn metingen van bijvoorbeeld bloeddruk, glucose (bij diabetes type II) of cholesterol. Statistisch gezien is de kans op overlijden bij het slikken van die pillen eerder verhoogd dan verlaagd. (Hij noemt geen hiv-remmers want blijkbaar gelooft hij in AIDS);
• Mijd nieuwe geneesmiddelen. Hij stelt voor de eerste zeven jaar, maar naar de mening van deze recensent is dat nog te weinig, gezien de schade van veel middelen bij het publiek pas aan het licht komt na twintig jaar. Overigens kan het moeilijk zijn aan oudere geneesmiddelen te komen omdat de farmaceuten ze graag van de markt halen zodra het patent is verlopen.

Zijn advies om je arts te vragen of hij geld of andere voordelen ontvangt van farmaceuten is nogal zinloos, gezien de patiënt niet kan nagaan of het antwoord van de arts waarheidsgetrouw is. Bovendien zo’n vraag zal je arts bepaald niet meer vriendelijk gezind tegenover je stellen.

Hij eindigt met zichzelf te spotten via een spotprent van een bendelid die zich tegenover een collega-bendelid boos uitlaat over dat Gøtzsche hen vergelijkt met de farmaceutisch industrie. Immers, die industrie kost veel meer levens dan hun bende.

Wie zou dit boek moeten lezen? Iedereen die nog steeds niet overtuigd is hoe onbetrouwbaar de medische wetenschap is, hoeveel corruptie er is in de farmaceutisch industrie en hoe gevaarlijk de meeste voorgeschreven geneesmiddelen zijn.

Voor degenen die denken dat het indianenverhalen zijn, verwijs ik naar wat relevante artikelen: in de VS, en bij ons in NL.

"Van de zorgverleners die een collega zien disfunctioneren, trekt een op de drie niet aan de bel. Ook al is het welzijn van de patiënt in het geding"..."'Gebrek aan bewijs' is nogal eens een reden." En, ach, "Ook al na een relatief lichte correctie is de invloed op de [falende zorgverlener] groter dan de buitenwereld denkt... Zo'n zaak kan al snel een jaar of zelfs langer duren.... In die tijd kan de betrokken arts het gevoel hebben minder serieus genomen te worden."

En daarom, dames en heren, ondernemen we niets tegen zorgverleners die een vrouw onder narcose op haar hoofd laten vallen of op film doodslaan.

"De vrouw was nog in narcose toen ze van een operatietafel viel."

De vrouw was onder narcose en kan dus niet zijn gevallen. Het personeel heeft haar laten vallen, maar wordt niet vervolgd...

Hoogleraar interne geneeskunde prof. Robin Peeters van het Erasmus MC maakt moeders bang voor jodiumtekort.

Alsof jodium alleen in zout zit, en zout alleen in brood.

Om de zoveel jaren een nieuwe richtlijn, maar er verandert nooit iets.

Zembla gaat vanavond over antidepressiva.

Jammer dat er toch weer sluikreclame voor psychotherapie in zit, alsof psychotherapeuten wél weten hoe ze de problemen moeten oplossen.

„Nu moet door trial and error [op zebravisjes!] blijken welk geneesmiddel het beste werkt.”

Hoogleraar Kees Braun en geneticus Bobby Koeleman hebben mooi financiering van hun vak voor de volgende jaren binnen gehaald. De vraag is of met 1,3 miljoen euro mensen met epilepsie op een betere manier geholpen zouden kunnen worden dan de eindeloze zoektocht naar een pil? En waarom zou iemand geld doneren dat terecht komt bij de toch al zo (invloed)rijke farmaceutische industrie?

Asscher wil bij UWV veertig tot vijftig extra verzekeringsartsen om herbeoordelingen van arbeidsongeschikten weg te werken.

Alsof artsen zoiets beter kunnen beoordelen dan leken...

"Het autistische kind had dat vast gekregen door die ijskastmoeder. En de adhd zou wel het gevolg zijn van te veel kleurstoffen. We weten nu dat erfelijkheid bij beide aandoeningen een grote rol speelt.''

Dat weten we helemaal niet.

Meisjes, geboren in 2003, ontvangen een oproep voor de inenting tegen baarmoederhalskanker (HPV).

Baarmoederhalskanker is een zeldzame ziekte die bovendien in een vroeg stadium opgespoord en behandeld kan worden. Daarentegen weten we niet wat de lange-termijn effecten van de inenting zijn en of het überhaupt effectief is.

,,Wie anders dan een patiënt is beter in staat om de zorg te beoordelen,'' zegt IGZ woordvoerder Thom Meens.

Door een zogenoemde taperingstrip wordt de dosis steeds een beetje lager, zodat de kans op onttrekkingsverschijnselen verminderd wordt.

Nóg beter: niet eraan beginnen.

Ondanks afspraken gebruikte hij zijn anti-psychotische medicatie niet.

M.a.w., hij zat in de onttrekkingsverschijnselen. Deze moord was niet gepleegd als hij nooit door psychiaters was gedrogeerd.

Dit is Jan. Jan zit niet lekker in zijn vel. Hij huilt vaak. Wat is er aan de hand met Jan?

Wordt Jan geprikt door een luierspeld? Nee, want hij draagt een wegwerpluier.
Heeft Jan honger? Nee, want hij heeft net een fles gedronken.
Is Jan eenzaam? Nee, want hij is op de crèche.

Waarom huilt Jan dan?

Misschien heeft Jan ... een DEPRESSIE.

Depressie bij zuigelingen en kleuters wordt zwaar onderschat. Ouders schamen zich erover te praten. Artsen zien de symptomen vaak over het hoofd.

Wij eisen van minister Schippers onderzoek naar DEPRESSIE bij zuigelingen en kleuters!!!

Dit bericht is satire.

Reclamecampagne linea recta uit de koker van de farmaceutische lobby op rekening van de belastingbetaler...

We zeggen het nogmaals: privacy in de gezondheidszorg bestaat niet

Eén op de tien veertig- tot vijftigjarigen geeft aan het afgelopen jaar depressief te zijn geweest. Na de 'midlifecrisis' hebben ze minder vaak last van zo'n crisis.

Maar wel van onttrekkingsverschijnselen van de antidepressiva.

Geachte mevrouw Noera Kieviet, Welke farmaceut heeft uw onderzoek gefinancierd?

Wij raden u aan niet te beginnen met antidepressiva, en als u al begonnen bent, niet zwanger te worden. Ieder kind heeft recht op een ongedrogeerde moederschoot en een ongedrogeerde moeder.

,,De arrestant was zeer agressief en zat mogelijk onder de medicijnen"

Met zekerheid zat hij onder de 'medicijnen' en dat zal ongetwijfeld de oorzaak van de 'agressie' zijn geweest, naast dat hij wellicht fout werd bejegend. Wel opmerkelijk dat de politie altijd klaar staat om personeel van zorginstellingen bij te staan, maar nooit om de verzorgden bij te staan wanneer zij het slachtoffer van agressie van het personeel zijn.

Zes proefpersonen raakten onwel. Een van hen is vrijdag in het universitair ziekenhuis in Rennes klinisch dood verklaard.

Van cannabis gaat niemand dood. Pas wanneer dit relatief onschuldig goedje wordt omgezet in een farmaceutisch product wordt het levensgevaarlijk.

Baas in eigen buik ... behalve wanneer de dokter anders bepaalt.

Voorgestelde juridische procedure is wassen neus.

Een wetswijziging maakt het mogelijk alternatieve genezers net als reguliere artsen te controleren op kwaliteit.

Te voorspellen valt dat de alternatieve genezers compleet anders worden aangepakt dan reguliere artsen. Reguliere artsen die slecht functioneren worden immers grotendeels door het systeem van inspectie en tuchtcolleges juist beschermd.