Het feitenrelaas stelt dat Thijs H. zich dinsdagmiddag na vijven vrijwillig bij Mondriaan in Maastricht meldde voor opname. Hij had bloed op zijn handen en kleding, waarna alle alarmbellen afgingen bij zijn behandelaars. Ook had hij in de kliniek verteld dat hij op de Brunssummerheide geweest was. ,,Dit zou de psychiater geen goed gevoel hebben gegeven”. Kwart over negen die avond nam H. de benen door stoelen op te stapelen in de binnentuin, en vervolgens over de muur te klimmen. Dinsdagavond half twaalf brachten zijn ouders Thijs H. weer terug bij de kliniek.

Begrijpelijk dat het OM om de beelden vraagt. In dit verhaal zitten gaten. Hoe kwam H. in zwaar verwarde staat van Den Haag naar Maastricht? Sinds wanneer wordt iemand die zich vrijwillig bij een kliniek meldt, toegelaten? En dan zonder meer opgenomen op een gesloten afdeling? Waar waren al die bureaucratische en juridische handelingen die vooraf gaan aan een opname? Als H. zich werkelijk vrijwillig gemeld zou hebben, waarom wilde hij dan ontsnappen? En is dat zó makkelijk, wat stoelen opstapelen en weg ben je? Waarom doet dan niet iedereen daar dat? En waarom zou de psychiater (sinds wanneer is er überhaupt na vijven een psychiater aanwezig in een kliniek?) er vanuit gaan dat bloed wijst op moord? Wellicht had de man een kip geslacht? Heeft de kliniek hier iets te verbergen?