baarmoederverwijdering

Onlangs zijn op de Engelstalige versie van de MeTZelf website nieuwe boekrecensies en een link geplaatst rond dit onderwerp. De term die in de Nederlandse geneeskunde hiervoor wordt gebruikt is uterusextirpatie. In andere talen spreekt men over hysterectomie. Vaak worden bij deze ingreep ook de eierstokken en eileiders verwijderd.

In de Verenigde Staten zijn er al decennia vrouwenartsen zowel als activisten die ageren tegen verwijdering van de vrouwelijk organen. Zij wijzen erop dat in tegenstelling tot wat vrouwen meestal te horen krijgen van hun artsen, de baarmoeder en eierstokken niet alleen belangrijk zijn voor voortplanting, maar ook andere onvervangbare functies hebben op iedere leeftijd. De gevolgen van verwijdering worden onderbelicht terwijl de noodzaak wordt overdreven. 90% van alle aandoeningen die artsen aanleiding geven om over te gaan tot baarmoederverwijdering zijn goedaardig. Bij de resterende 10% blijkt in meer dan negen uit de tien gevallen uit pathologisch onderzoek dat er geen kwaadaardige aandoening was. Kanker bij deze organen is immers zeer zeldzaam (in tegenoverstelling tot bijvoorbeeld borstkanker). Daarnaast ervaren de meeste vrouwen nawerkingen, waarvan het meest frequent is verlies van seksueel genot. Maar ook verlies van de liefdesemotie, incontinentie, veranderde lichaamsvetverdeling en chronische pijn in buik, rug of zelfs polsen treden op. Tevens is aangetoond dat het risico op hart- en vaatziekten door de ingreep verdrievoudigd wordt. Over deze onderwerpen wordt weinig gepubliceerd, en in de Nederlandse taal nog minder tot niets.

Het standpunt van MeTZelf is niet voor of tegen verwijdering van de baarmoeder, maar dat het een eigen keuze dient te zijn van de vrouw. Om een keuze te maken heeft zij informatie nodig over zaken als hoe (on)schadelijk haar aandoening is, welke nadelen en risico’s kleven aan verwijdering, welke alternatieve behandelingen mogelijk zijn en het waarschijnlijke verloop wanneer niet wordt behandeld.

Artsen zijn niet altijd degenen door wie vrouwen het beste kunnen worden geadviseerd. Zij worden beïnvloed door hun medische opleiding, vaardigheden, belangen en vooroordelen, ook wanneer zijzelf vrouw zijn.

MeTZelf zoekt vrijwilligers voor het leiden van werkgroepen rond diverse thema’s waaronder baarmoederverwijdering. Wie o wie?

Boekrecensie

Die Hempelsche

Elvira Mathey geboren Hempel

eerste druk 1994

door ons aangeschafte druk 2005

Recensie van lid MeTZelf

Tot de hemel schreiend is dit verhaal van de enige bekende overlevende van het T-4 programma. Het is een soort verslag, een aaneenrijging van gebeurtenissen, nauwkeurig omschreven. Verbazingwekkend is hoe gedetailleerd de herinneringen zijn weergegeven, al was het slachtoffertje pas zes jaar toen zij van haar moeder werd gescheiden.

Nergens wordt uitgelegd waarom in 1940 het toen inmiddels 8-jarig meisje, nadat zij uitgekleed voor de deur van de gaskamer stond, zich weer mocht aankleden en naar een tuchthuis werd gebracht. Misschien heeft zij de reden zelf nooit geweten. Ook is zij niet gesteriliseerd zoals vele anderen op grond van de erfgezondheidswet.

De hoofdoorzaak voor haar eerste plaatsing in een inrichting was dat haar moeder om hulp had gevraagd bij de jeugdzorg. Haar vader was werkschuw en aan de drank. Conform de erfelijkheidsleer was dat voldoende reden voor artsen om het kind krankzinnig te verklaren. Ze werd regelmatig om onduidelijke redenen van gesticht naar gesticht overgeplaatst. Scholing kreeg zij niet, ze was immers ‘geestesziek’. In sommige inrichtingen waren personeelsleden die zich bijna menselijk gedroegen, maar daar mocht ze dan nooit lang blijven, of het lievere personeelslid was er zelf op een dag plotseling niet meer.

Haar jongere zusje, Lisa, speelt een belangrijke rol in het gevoelsleven van de auteur. Lisa was eerder uit huis geplaatst dan zij, maar ze kwamen elkaar in het gesticht in Uchtspringe weer tegen. Lisa had minder ‘geluk’ dan de auteur. Het meisje werd op grond van dezelfde wet nog vóór haar vijfde verjaardag vergast.

In 1941 is de toen 10-jarig auteur terug geplaatst onder de zorg van haar moeder. Niet helemaal duidelijk wordt waarom. Mogelijk had de moeder zelf haar weggehaald omdat ze de zorg niet vertrouwde. In ieder geval schijnt dat het quotum van 70.000 doden was bereikt en het personeel van de gaskamers zou overgeplaatst worden naar het oosten.

Ook als volwassene onderhield de auteur regelmatig contact met haar moeder en vader, die inmiddels waren gescheiden. Met wisselende eenvoudige baantjes -- ze was immers ongeletterd -- probeerde zij een bestaan op te bouwen. Op 19-jarige leeftijd kreeg zij een dochter die haar werd afgenomen omdat ze geen geld, geen opleiding en geen echtgenoot had.

Verder documenteert dit boek de jarenlange strijd van de auteur voor herstel van haar menselijke waardigheid, voor nietig verklaring van het rapport uit 1938 van de prof. dr. Fünfgeld waarin zij krankzinnig werd verklaard; en tegen de wet over erfgezondheid. Niet alleen was zij zelf belast door deze wet, maar ook haar dochter was volgens deze wet erfelijk belast, hoewel uit onderzoek was gebleken dat de auteur een bijzonder intelligente vrouw was. Het boek eindigt in 1997 met de woorden ‘Ik geef niet op.’ Hoewel de erfgezondheidswet al lang buiten werking was gesteld, werd zij pas in 1998 officieel opgeheven.

In het boek komen meerdere illustraties van haar ervaringen voor, schattig getekend al zijn de afgebeelde gebeurtenissen onbeschrijflijk afschuwelijk. Tevens staan enkele documenten en foto's afgebeeld.

Mw. Hempel is later getrouwd met Heinz Mathey die zij haar privé leraar noemde. Aan hem heeft zij een groot deel van haar boek gedicteerd, bang om fouten te maken. Ondanks dat het boek vragen oproept die niet beantwoord worden, is het van onschatbare historische waarde.

Wie o wie zal dit boek vertalen en publiceren, om de tekst toegankelijk te maken voor niet-Duitstaligen?

Het wordt volgens deskundigen steeds duidelijker dat er aan autisme iets te doen is... vanaf leeftijd acht weken...

Hoeveel decennia, ellende en €€€ zijn we verder voordat we ontdekken dat dit een propagandastunt is?
De volgende is stap is dat de psychofarmacie zich op deze lucratieve groept stort, hetgeen in de VS al gebeurt.

Artsen hebben ook emoties...

Met heel veel dank aan René Leisink

,,Het beschikbare onderzoek geeft geen eenduidig beeld van de werkzaamheid van de middelen tegen de complicaties van griep. Daarom adviseert de raad de behandeling met griepremmers te beperken tot risicogroepen''

Met andere woorden, ze blijken zinloos, ook bij risicogroepen. En juist die risicogroepen zijn extra gevoelig voor de schadelijke effecten.

Vier volkomen gezonden mensen, twee volwassenen en twee kinderen, structureel blootgesteld aan 'medicatie' vanwege niet meer dan testuitslagen.

En de moordenaren lopen niet alleen nog vrij rond, maar blijven in functie, mogelijk nog veel meer kwetsbare mensen mishandelen.

Via deze link het begin van het verhaal.

Los van alle andere nalatigheid, hoezo had 'een wetenschapper' toegang tot haar medisch dossier?

Eén van de drie jongens heeft pas na de zomer van 2015 aangifte heeft (sic) gedaan van seksueel misbruik. De psycholoog en de psychiater hebben de verdachte ruim voor de zomer onderzocht en dit laatste feit dus niet kunnen meenemen in hun advies.

Wat heeft aangifte tegen iemand te maken met een medisch advies?

Boetes vanwege verboden reclame van farmaceuten: een druppel op een gloeiende plaat.

Wéér iemand gepromoveerd en voorzien van imposante titel met onderzoek dat hoe omvangrijk ook, geen betrouwbare informatie heeft opgeleverd.

Rouwende moeder verwijt dood kinderen aan GGZ.

Bekende psychiater Jim van Os grijpt de tragedie aan om te pleiten voor andere verdeling van de €7 miljard per jaar, namelijk aan 'flexibele persoonsgerichte zorg in de wijk samen met gerichte steun rond de persoon.' Klinkt mooi, maar immers weet niemand hoe die gerichte steun gegeven moet worden. GGZ is een fictie en zal in geen enkele vorm ooit slagen.

Deense hoogleraar geneeskunde Peter Gøtzsche: 'Patiënten dienen (bijna) altijd af te zien van pillen.'

Zie ook 'Tien tips voor minder slikken' van MeTZelf.

Samenzwering van stilzwijgen ... bekend fenomeen in de gezondheidszorg.

Hoogleraar Micha de Winter: 'Dit speelt zich in het verleden af.'

Dit speelt zich ook in het heden af. Machteloze mensen, en vooral kinderen, zijn kwetsbaar voor misbruik. Met opleiding heeft het niets te maken, integendeel. 'Men dacht dat dit de goede aanpak van kinderen was' mede omdat de autoriteiten van die tijd dat propageerde, en daarmee een dekmantel boden voor de verzorgers die hun frustraties op de kinderen afreageerden.

"Homoseksuele mannen mogen weer bloed doneren."

Los van onze opvatting dat het bloed van alle gezonde mensen even waardevol is, heeft het geen zin om onderscheid te maken op zaken die niet te controleren zijn.

"Wie ongezond leeft, moet juist worden beboet. Dat vindt de meerderheid van de Nederlanders."

Blijkbaar vindt de meerderheid van de Nederlanders die meededen aan deze enquête dat ze zélf gezond leven en anderen niet.

Kinderombudsman Marc Dullaert: ,,Sommige ouders worden onder druk gezet om hun kind een andere behandeling te geven dan de beste.''

Zou het niet ook omgekeerd kunnen zijn? 'Hulpverleners' spiegelen ouders behandeling voor die in werkelijk niet effectief noch veilig is? Beter zou zijn non-medische hulpverlening, maar ons zorgstelsel sluit dit uit.

"Er is altijd een basisrisico op kanker: soms is het gewoon pech hebben."

En: "Het is buiten­gewoon lastig om die gewoontes tijdens een studie goed te ont­warren."

Laat de staat voor iedere burger vanaf de geboorte $2000 per jaar storten in een belastingvrij gezondheidszorg-spaarrekening.

Dit is het voorstel van Ben Carson, voormalig neurochirurg en kandidaat voor de verkiezingen van 2016 in de VS.

De huidige voorzieningen in de VS, Medicare, Medicaid en Obamacare, stevenen af op faillissement. 

"Wanneer mensen kunnen zien hoe veel meer vrijheid ze zullen hebben, hoeveel meer flexibiliteit, en hoeveel meer keuze, dan wordt het denk ik een eitje," zegt Carson.

Onder het plan zou een derde van de storting bestemd zijn voor (particuliere) verzekering om medische calamiteiten te dekken. Individuen en werkgevers zouden ook kunnen storten. Niet uitgegeven fondsen zouden onder familieleden uitgewisseld kunnen worden. Carson stelt dat zo iedere familie zijn eigen verzekeringsmaatschappij wordt.

Hoe zit het dan met de 72 miljoen minima in de VS? Carson stelt dat zijn plan hun meer macht geeft over hun eigen gezondheidszorg. “Mensen in Washington zeggen, ‘Je kunt arme mensen geen gezondheidszorg-spaarrekening geven omdat ze te dom zijn. Ze zullen niet weten wat ze ermee moeten doen,'" zegt Carson. “Maar het feit is dat dat niet waar is.”

Geluk uit een potje

Boekrecensie door 

Mira de Vries

'Al meer dan twintig jaar werk ik in de psychiatrie, en in die tijd is er enorm veel veranderd.' Met die woorden opent Bakker dit boek. Wat is er veranderd? '[Psychiaters] moeten mensen van een diagnose en van medicatie voorzien.'

Het is de mening van deze recensent dat er in de laatste twintig jaar helemaal niets veranderd is, zeker niet 'in de grote en complexe … instellingen' waar Bakker aan refereert. Twintig jaar geleden werd er nog wel eens gedaan aan schijntherapieën zoals wandel-, kook-, en zangtherapie of kleuterschoolachtige kringgesprekken, maar die activiteiten werden nooit geleid door psychiaters. Hún rol was toen evenals nu 'mensen van een diagnose en van medicatie voorzien'.

'[Ik ben] niet zo'n liefhebber van het gebruik van medicijnen om psychiatrische klachten te verminderen' stelt Bakker, en tegelijkertijd stelt hij meermaals in het boek 'Ik heb geen bezwaar tegen het gebruik van medicatie, integendeel...' Wat hebben we aan deze dubbele boodschap?

De bezwaren tegen medicatie die Bakker benoemt, dat het de problematiek niet oplost en dat er bijverschijnselen zijn, heeft Bakker niet zelf bedacht. Al staat er in het hele boek geen enkele bronverwijzing, is deze materie grondig bediscussieerd in duizenden boeken die de laatste half eeuw zijn verschenen, waarvan sommigen zelfs in de Nederlandse taal. Bakker verdient wel een pluim dat, anders dan Jim van Os, hij zijn na-apen in helder Nederlands doet.

Overigens is het onverantwoord van Bakker dat hij bij de bezwaren verzwijgt dat psychiatrische medicatie evenals straatdrugs leiden tot gewenning waardoor stoppen niet alleen vervelend is, doch levensbedreigend. Anders gezegd, wie er eenmaal aan begint, al dan niet vrijwillig, heeft nauwelijks kans er ooit weer vanaf te komen. Bakker verbloemt dat met de bij psychiaters geliefde eufemisme 'terugkeer van de klachten'. 

Het kan niet anders zijn dan dat Bakker economisch is met de waarheid wanneer hij zichzelf op de borst klopt over zijn behandeling van de dertienjarige 'Tim' met Ritalin '[e]nkel door de week, niet in het weekeinde of in vakanties.' Juist bij Ritalin, dat een korte halfwaardetijd heeft, slaan de onttrekkingsverschijnselen snel toe. Trouwens, Ritalin zou, volgens Bakker, 'paradoxaal … juist rustig' maken, maar 'niet te laat op de dag gebruikt, omdat het de nachtrust flink kan ondermijnen.' Over paradox gesproken. Elders in het boek rept hij even ongeloofwaardig over 'een man die tien jaar naar volle tevredenheid een antidepressivum had gebruikt en daar drie maanden eerder mee gestopt was' alsof zoiets zomaar mogelijk zou zijn.

Bakker vindt dat psychologen meer van 'psychiatrische aandoeningen' weten dan huisartsen, dus zouden huisartsen niet en psychologen wel pillen moeten mogen voorschrijven. De suggestie dat de slikkende persoon zelf zou moeten mogen beslissen wat, wanneer, hoeveel en óf, komt niet in het boek voor.

Geen dubbele boodschap heeft Bakker over elektroschok. Daar is hij onverdeeld vóór, benadrukt hij op twee verschillende plaatsen in het boek. Dat zou hijzelf ook willen als hij depressief was. Lost elektroschok de problemen op die pillen niet oplossen? Volgens Bakker is de heilzame werking 'begonnen met de ontdekking dat epileptici na een aanval soms beter gestemd waren'. Soms? De vergelijking tussen een spontane epileptisch aanval en het opzettelijk elektrocuteren van de hersenen gaat sowieso volledig mank. En de bijverschijnselen? Ach, geheugenverlies, dat heb je toch zeker voor elektroschok over? Van geheugenverlies hadden die epileptici trouwens geen last.

Tweemaal in het boek adviseert Bakker zijn lezer de dokter te vragen of die dokter zélf het voorgeschreven middel ook zou gebruiken, alsof een arts eerlijk zou beantwoorden. Bakker stelt dat hijzelf gebruikt 'visolie, multivitaminen en een hoge dosis vitamine C.' Tevens propageert hij 'antioxidanten ... die 'ook van belang bij het ontstaan van psychische stoornissen zouden kunnen zijn' en 'moeten het lichaam beschermen tegen mogelijke schade die kan ontstaan door de zogenaamde vrije radicalen.' Bewijs? Geen enkel.

Bakker hekelt discriminatie tegen psychiatrie tegenover somatische geneeskunde. Maar hij heeft geen bezwaar tegen dwangbehandeling (meermaals instemmend aangehaald in tegenspraak tot zijn stelling in het laatste hoofdstuk dat 'pas na uitvoerig beraad met de betreffende patiënt' medicatie wordt voorgeschreven) hetgeen in de somatische geneeskunde ondenkbaar is behalve bij kinderen. Verder stelt hij, 'Om te mogen spreken van een stoornis moeten de klachten zo ernstig zijn dat ze iemands functioneren ondermijnen.' Met een dergelijke definitie zouden allerlei kwalen waar men mee bij de somatische arts komt niet behandelingswaardig zijn.

Waar staat Bakker nu met zijn dubbele boodschap? Wanneer is hij vóór medicatie en wanneer is hij ertegen? Dat blijkt uit de (fictieve) casussen waarmee hij het boek doorspekt. Wanneer huisartsen medicatie voorschrijven is hij ertegen. Wanneer zijn collega psychiaters het voorschrijven is hij ertegen. Wanneer hij het zélf voorschrijft is hij ervoor, want alleen dán is de medicatie effectief en zonder bijverschijnselen. Hiermee illustreert hij tot in het extreme waar hij zijn collega's van beticht, namelijk dat 'de dokter de effecten van zijn therapie meestal net iets positiever beoordeelt...'

'Bij herhaling is in onderzoek vastgesteld dat behandeling van psychische stoornissen zinvol is, omdat klachten er gemiddeld meer door afnemen dan wanneer er niet wordt behandeld.' Noem dan eens zo'n onderzoek, Bakker. Én een herhaling van zo'n onderzoek. 'Het geld dat je in een behandeling investeert verdien je terug … Denk aan arbeidsverzuim.' Ja, denk aan arbeidsverzuim. De meeste mensen die in aanraking komen met de psychiatrie gaan langzaam achteruit, zo niet ze al meteen vanaf het eerste contact arbeidsongeschikt raken om nooit meer terug te keren naar een zelfstandig bestaan. Tel eens op de kosten aan de belastingbetaler van al die mensen met gepekelde zenuwstelsels in instellingen, begeleid-woonvoorzieningen, daklozenopvang, tbs-klinieken en meer.

Een beetje biobabbel moet er ook bij zijn. 'Placebo-effecten resulteren in “harde” veranderingen in het brein.' Ja ja.

'Antipsychotica zijn zonder twijfel de meest serieuze psychofarmaca. Ze worden als het goed is dan ook niet lichtzinnig ingezet.' Maar het is niet goed, weet hijzelf. 'Antipsychotica worden voorgeschreven aan verwarde oudjes, aan verstandelijk gehandicapten, aan mensen met een persoonlijkheidsstoornis en aan mensen met ernstige angst- en stemmingsstoornissen.' Hij had kunnen toevoegen dat chemische onderdrukking nu eenmaal de norm is in de zorg, en bovendien waar zou de arts anders een recept voor kunnen schrijven? 'Mensen van een diagnose en van medicatie voorzien' is nu eenmaal het beroep van de psychiater.

In dit kader past de clozapine-fabel, door Bakker verhaald als feit. Omdat ooit in het jaar 1975 een eerlijke Finse psychiater een brief schreef naar een gerenommeerd tijdschrift waarin hij opbiechtte dat vier van zijn 'patiënten' eraan waren overleden, verdween clozapine, de eerste nieuwengeneratie neurolepticum (de oorspronkelijke benaming van antipsychotica) jarenlang van de markt. Het kwam terug met een protocol, regelmatige bloedcontroles. Daarom geloven psychiaters, Bakker incluis, dat clozapine meer gevaarlijk doch meer effectief is dan andere psychofarmaca. Onzin, alle nieuwengeneratie neuroleptica -- immers kopietjes van clozapine -- zijn even gevaarlijk en evenmin effectief. Psychiaters vinden de bloedcontroles leuk omdat ze de schijn geven van echte geneeskunde.

'Iedere dokter moet mogelijke bijwerkingen die optreden tijdens het gebruik van een medicijn dat hij heeft voorgeschreven melden.' Van wie? Waar staat dat? En welke sanctie staat op verzuim? Tevens schrijft hij, '[I]n tuchtzaken kan het de arts die een richtlijn niet kent of heeft genegeerd op een waarschuwing of erger komen te staan.' Wellicht zou het kunnen, maar is het ooit voorgekomen? Uitspraken van de tuchtcolleges staan op het Internet. Ieder kan voor zichzelf zien dat met uitzondering van enkele zeer zeldzame gevallen, klachten tegen artsen, en helemáál tegen psychiaters, altijd worden afgewezen. Bakker is overigens een van die zeer zeldzame uitzonderingen. Daar heeft hij meer voor moeten doen dan een richtlijn niet kennen of negeren, namelijk zich grensoverschrijdend gedragen.

Bakker kreeg van mij al een pluim voor zijn taalgebruik. Hij krijgt van mij ook een pluim voor het stellen dat de betrouwbaarheid van vragenlijsten discutabel is, en dat de door psychiaters geliefde oorzaak 'aanleg' niet aan te tonen valt. De dikste pluimen krijgt hij van mij voor het afsluiten van het boek met twee voortreffelijke adviezen: 'Bezint eer ge met psychofarmaca begint.' En 'doe er alles aan om het bezoek aan een psychiater of psycholoog te vermijden' inclusief een bezoek aan Bram Bakker.

Tuchtcollege 'schorst' i.p.v. strafzaak met hechtenis.

Diverse politieke partijen vragen zich af of burgemeesters meer bevoegdheden moeten krijgen om mensen vast te kunnen houden als zij een risico vormen.

We hebben niet nodig dat 'burgemeesters' (in werkelijkheid anonieme ambtenaren) nóg meer macht krijgen om psychiaters die onschuldige mensen gijzelen te beschermen. Die macht zou dit drama ook niet hebben kunnen voorkomen.

Iemand die met een eerlijk strafproces schuldig is bevonden van geweldsdelicten hoort in de gevangenis, niet in een kliniek. De vermenging van justitie met psychiatrie levert altijd onrechtvaardigheid en nooit veiligheid op.

Bestuurslid van GGZ Friesland: Instanties die de van moord verdachte ex-tbs'er Udo D. behandelden, moesten hem tegen hun zin vrijlaten.

Waarom hoeven ze dan niet al die mensen die nooit van enig delict zijn beschuldigd vrijlaten?

,,Mensen gaan wel langs bij drie verschillende banken om te kijken waar de hypotheekrente het best is. Maar als er iets ergs is met hun gezondheid, moeten ze de dokter maar geloven.''

In 2014 had 10 procent van de Nederlanders van twaalf jaar en ouder psychische klachten. Vrouwen hadden vaker klachten dan mannen. Dat blijkt uit cijfers van de Gezondheidsenquête die het CBS vrijdag heeft gepubliceerd.

De argeloze lezer zou denken dat psychische aandoeningen meer voorkomen bij vrouwen, maar wat hier daadwerkelijk staat is dat vrouwen meer klagen over zaken die door de enquête-makers worden beschouwd als psychisch. 

„Ze blijven onder behandeling van hun huisarts, die dikwijls onvoldoende doet en de ernst niet herkent.”

Dit is het gevolg van een medisch systeem waarin de voornaamste taak van de huisarts is om te functioneren als poortwachter en toegang tot specialistisch medische zorg te blokkeren.

Wetsvoorstel Kwaliteit, klachten en geschillen zorg (Wkkgz) van minister Edith Schippers (VWS) zou waarborgen dat patiënten kunnen vertrouwen op goede zorg en een goede, snelle en laagdrempelige afhandeling van klachten en geschillen.

Maar niets zal veranderen want: "De patiënt krijgt hiermee een extra keuzemogelijkheid aangereikt, naast de gang naar de burgerlijke rechter." M.a.w., even als de huidige klachtencommissies/tuchtcolleges/inspectie e.a. is dit wetsvoorstel gericht op het voorkomen van eerlijke, onafhankelijke en klasseloze afhandeling van de klacht(en) -- in zover dat überhaupt bestaat -- bij de burgerlijke rechter.

Elma Thiel, kinder- en jeugdpsychiater: 'Ik kan de behandeling niet meer doen zoals ik vind dat nodig is.'

Is er iemand die bijhoudt hoe effectief en veilig deze grenzeloos dure handelingen zijn?

Scheidend hoogleraar ziektekostenverzekeringen Wynand van de Ven: patiënten zouden voor elk bezoek aan de huisarts een eigen bijdrage van maximaal een tientje moeten betalen. Ook een verwijsbrief voor de specialist zou ’belast’ moeten worden voor pakweg 50 euro.

Ons tegenvoorstel: schaf het instituut huisarts inclusief verwijsbrief af. Geef de burger de vrijheid zijn eigen zorg inclusief zorgkostenverzekering in te delen. Daar kan dan wel of niet een vaste arts bij betrokken zijn, naar eigen visie.

Mogelijkheid verruimd om kinderen en handelingsonbekwamen te gebruiken als proefkonijn.

Janneke Wittekoek, cardiologe: "Hartklachten worden door veel mannelijke collega’s nog steeds niet serieus genomen..."

Andere klachten worden ook niet serieus genomen, evenmin door vrouwelijk artsen.

Het niet serieus nemen van de patiënt is endemisch in het Nederlands zorgsysteem. Niet alle artsen zijn slecht, maar doordat de arts immuun is tegen aansprakelijk gesteld worden voor zijn/haar missers, ontbreekt de prikkel om de patiënt serieus te nemen.

"Ik ben ontzettend eigenwijs geweest en heb ons geen label laten geven."

En de leerplicht, dan?

Bijna de helft van de mensen heeft wel eens meegemaakt dat het mis-, óf bijna misging in een ziekenhuis, zorginstelling of bij de huisarts.

Dieet-adviezen hebben geen wetenschappelijke basis.

Bevolkingsonderzoek: er werd gedacht en we gaan ervan uit, maar feiten zijn er niet.

"Vorig jaar werd gedacht aan jaarlijks 2400 minder sterfgevallen als de screening eenmaal voluit loopt."
"Maar tegelijkertijd gaan we ervan uit dat we bij veel andere mensen juist kunnen voorkomen dat de ziekte zich verergert."

Trouwens, wist u dat u hetzelfde onderzoek gratis bij uw huisarts kunt laten doen? U hoeft daarvoor niet uw ontlasting per post te sturen naar onbekenden.

Voorbeeld van hoe beveiligd medische gegevens zijn.

En bankgegevens, trouwens.

Radar -- slot-uitzending over bekkenbodemmatjes.

Hoogleraar forensische psychologie Corine de Ruiter is op de vingers getikt omdat ze opnieuw een psychologisch rapport heeft uitgebracht over iemand die ze nooit heeft gesproken.

Maakt niet uit. Een psychologisch rapport is toch niet meer dan in vakjargon bekleedde vooroordelen en verzinsels.

Fonds Psychische Gezondheid gebruikt gemeensschapsgeld en donaties om klanten op te trommelen voor de GGZ.

Het antidepressivum Seroxat werkt niet bij jongeren en kan aanzetten tot zelfmoord.

Wat voor Seroxat geldt, geldt voor alle antidepressiva. En trouwens niet alleen bij jongeren.

Radar over mandarijnenzakjes, bekkenbodemmatjes en bekijks in de operatiekamer.

Psychiaters met vrijheidsberoving, mishandeling, aanranding en vergiftiging medeplichtig aan racisme.

Hulpstof natriumcitraat niet meer beschikbaar.

Waarom niet?

De kosten voor het begeleidingsgesprek dat apotheekmedewerkers moeten geven bij medicijngebruik worden niet meer apart vermeld op de facturen die patiënten krijgen.

Dus je betaalt of het gesprek heeft plaats gevonden of niet.

Advocaat: "Blijkt uit onderzoek dat [Lariam] psychoses kan opwekken als militairen er na hun missie mee stoppen."

Bij het maken van een afspraak moet voortaan rekening worden gehouden met iemands beperking.

Briljant idee. Dat ze dat niet eerden hebben bedacht...

Het RIVM beschikt over alle gegevens met betrekking tot hielprikken.

Geen mens is te jong voor Big Brother.

Wat schieten we daar mee op? En wie controleert of het gebeurt?

‘Denk na of het mag! Een pil voor gedrag?’

Nu in de VS: een instelling die helpt veilig afkicken van psychofarmaca.

Wanneer bij ons?

Hoe meer over DNA wordt gepubliceerd, hoe minder geloofwaardig.

Een voorbeeld van kwakzalvers die meer succes boeken dan experts...

Door bevallingen op te wekken willen artsen ziekenhuisbedden snel weer beschikbaar hebben.

Horecagelegenheid kwam in opspraak vanwege man met ALS.

Anderzijds is het niet redelijk om van het bedieningspersoneel van een horecagelegenheid te verlangen op een volstrekt hulpbehoevende man te passen terwijl de mantelzorger een duik in zee neemt. Stel zij komt niet terug?

Geachte CDA-Kamerlid Mona Keijzer,

Er is geen marktwerking in de GGZ. Marktwerking betekent vrije keuze voor de klant. Niet alleen dat klanten vrijwel niets te kiezen hebben, maar een aanzienlijk deel van de 'zorg' wordt geleverd onder dwang.

Betere mensen

Over gezondheid als keuze en koopwaar

Trudy Dehue

2014

recensie van Mira de Vries

Wie het boek begint maar niet uitleest zou de indruk kunnen krijgen dat Dehue was ingehuurd door farmaceuten als excuus-Truus voor de wetenschap. Eigenlijk is wetenschap niet wat wij denken, stelt zij. Het geeft niet alleen de werkelijkheid weer, maar bepaalt die ook mee. Dat is legitiem, stelt zij verder, omdat in alle vormen van wetenschap maken wetenschappers onderling afspraken, bijvoorbeeld over definities.

De DSM, de internationaal erkende catalogus van zogenaamde psychiatrische aandoeningen, zou volgens haar deels legitiem kunnen worden beschouwd ook al bestaan die aandoeningen niet echt. ‛De hele DSM is eigenlijk een uitgebreid hedendaags etiquetteboek of een handleiding voor goed burgerschap.’

De in de DSM omschreven normen worden steeds dwingender opgelegd. In de jaren zestig zou niemand hebben gevonden dat Bob Dylan gestoord is, want niemand verwachtte dat hij normaal zou doen. Tegenwoordig zijn we minder tolerant. Zo’n vermeende afwijking wordt door artsen en onderzoekers zowel als het algemene publiek gereïficeerd. Dat betekent dat het wordt gezien als iets, een ding dat een eigen bestaan heeft binnen de mens, zoals een ziektekiem. Vervolgens gaan onderzoekers met allerlei ingewikkelde technologische apparaten ernaar op zoek. Hoewel ze het ding nooit vinden omdat het niet bestaat, brengen farmaceuten wel pillen ertegen op de markt.

Zij illustreert haar stelling met een voorbeeld, ADHD. De stof die daartegen effectief zou zijn is een oude bekende uit de drugsscene van de jaren zestig: amfetamine. Om de pillen goedgekeurd te krijgen maken farmaceuten gebruik van onder andere onderzoek dat volkomen zinloos is, om niet te spreken van onuitspreekbaar wreed, met betekenisloze zo niet gemanipuleerde bevindingen. Mocht de overheid niet onder de indruk zijn, worden (nep)patiëntenorganisaties en lobbyisten ingezet. De markt wordt lekker gemaakt onder andere door op slinkse manier verboden zowel als valse reclame te verspreiden. Toch distantieert Dehue zich uitdrukkelijk van de term ‛fraude’ want er wordt geen wet overtreden volgens haar. Blijkbaar definieert zij fraude als iets waar de overheid zich tegen verzet. Terecht wijst Dehue erop dat er consumenten zijn die de misleidende boodschap dankbaar in ontvangst nemen.

Niet terecht is haar eenzijdige wijziging van het begrip wetenschap. Waarom zegt ze niet gewoon waar het op staat? Artsen, biologen, chemici en andere onderzoekers in dienst van de farmaceuten zijn geen wetenschappers. Wellicht staat het woord ‛wetenschap’ in hun functieomschrijving, maar gezien zo’n werk- of ondernemer de belangen van de werk- of opdrachtgever dient, kan er van wetenschap geen sprake zijn. De draai die Dehue geeft aan het begrip wetenschap wordt niet algemeen aanvaard, ook niet door de farmaceuten zelf. De werkelijkheid is dat onderzoekers in de farmaceutisch industrie evenmin de wetenschap bedrijven als dat prostituees de liefde bedrijven.

Dehue heeft wel een verbetervoorstel. De wetenschap zou in conclaaf met niet-wetenschappers moeten gaan, ontvangen zowel als zenden, onderzoek mét mensen doen in plaats van alleen óver hen. Maar welk bestaansrecht heeft een wetenschap die met toegenomen gezag en inkomen kennis terug kaatst naar dezelfde mensen bij wie die kennis is vergaard? Daar hebben we geen wetenschappers voor nodig.

Het derde deel van het boek gaat over politiek. Zij bewondert de filosoof John Stuart Mill. Tegelijkertijd hekelt zij marktwerking in de zorg terwijl Mill een voorstander van vrije markten is. Bovendien geeft zij toe dat die marktwerking sowieso niet bestaat omdat er geen vrije keuze is voor het individu. Tevens hekelt zij het neoliberalisme, alsof de misleidende praktijken die zij omschrijft zich niet precies zo ontwikkelde onder het socialisme.

Ondanks dat Mill bekent is om zijn vurige betoog voor de vrijheid, refereert Dehue nergens in haar boek aan de grootschalige vrijheidsberoving waarvoor de overheid, farmaceuten, diagnostici en DSM de handen ineenslaan. Door zich te richten op de amfetamines waarvoor naast een explosieve legale markt nog altijd een bloeiende illegale markt is, richt ze de aandacht weg van de neuroleptica (valselijk genaamd antipsychotica) die met dezelfde misleidende en onwetenschappelijke praktijken worden ontwikkeld maar niemand ooit vrijwillig tot zich neemt.

Dehue wil meer overheidsregulering, ‛veel meer dan momenteel het geval is’. Overheidsregulering pakt vrijwel altijd averechts uit. Wat hebben we aan nog meer falende overheidsregulering?

Mijn kritiek is overigens voor gevorderden. Het boek is zeer aanbevelenswaardig voor al dan niet getitelde mensen die nog altijd geloven in de psychiatrie-fee met haar formularium van toveroplossingen voor complexe maatschappelijke problemen.

Hier volgt een wenk voor mevrouw Dehue: Om de lezer eindeloos irritant geblader te besparen, zet a.u.b. in het vervolg de noten ouderwets aan de voet van de pagina in plaats van achter in het boek.

Hoogleraar gezondheidsrecht Johan Legemaate pleit ervoor om het tuchtrecht te moderniseren.

Schaf het tuchtrecht af. Artsen dienen berecht te worden in dezelfde rechtbanken als andere burgers.

Locatie Westerpoort van GGZ inGeest in Bennebroek heeft al een jaar lang geen patiënten meer gesepareerd.

Mooi. En nu nog het drogeren (valselijk genaamd 'medicatie') afschaffen.

Oproep aan 65-plussers: boycot de farmaceutische industrie!

65-minners ook welkom mee te doen aan de boycot.

Apen worden structureel mishandeld voor onderzoek dat toch nooit iets gaat opleveren.

Bij haar arrestatie zei ze te lijden aan epilepsie.

Wellicht gestikt in onttrekkingsverschijnselen van anti-epileptica?

Opsluiting in politiecel kan traumatiserend zijn.

En in een GGZ-cel niet? Voeg toe dat ze in de GGZ plat gespoten worden en er geen waarborgen zijn voor mensenrechten zoals die in een politiecel wel gelden.

Slikte schutter antidepressivum?

Zembla, met niets nieuws, maar schijnbaar weten politici het nog niet.

Hoeveel dwangopnames van mensen die geen vlieg kwaad doen?

Bewoners van verpleeghuizen worden nog altijd even suf gedrogeerd als altijd.

Volgens Niessen zijn er aanwijzingen dat bijvoorbeeld de ziekte van Alzheimer al tien tot vijftien jaar eerder op te merken moet zijn voordat de ziekte daadwerkelijk optreedt.

Zelfs al zou het betrouwbaar zijn, hoe voorkom je dat dergelijke informatie in verkeerde handen valt?

"Als je de diagnose krijgt is het hup gaan, dan word je heel erg onder druk gezet."

Schadevergoeding van 750.000 voor Amerikaan die in de gevangenis antidepressivum werd toegediend.

In Nederlandse ziekenhuizen is het medicijnverbruik de laatste decennia gestaag gestegen.

Wie wordt daar beter van?

"Als je grote bedragen van een firma ontvangt voor een onderzoek, is het heel moeilijk om te schrijven dat er niets van deugt."

Veel patiënten zijn het niet eens met de aan hen voorgeschreven medicatie, zoals antipsychotica of kalmeringsmiddelen.

Veel patiënten zijn het niet eens met de aan hen voorgeschreven medicatie, zoals antipsychotica of kalmeringsmiddelen. - See more at: http://www.skipr.nl/actueel/id22920-mensen-klagen-bij-meldpunt-veel-over-de-ggz.html#sthash.SC7pYHEK.dpuf

Veel patiënten zijn het niet eens met de aan hen voorgeschreven medicatie, zoals antipsychotica of kalmeringsmiddelen. - See more at: http://www.skipr.nl/actueel/id22920-mensen-klagen-bij-meldpunt-veel-over-de-ggz.html#sthash.SC7pYHEK.dpuf

Veel patiënten zijn het niet eens met de aan hen voorgeschreven medicatie, zoals antipsychotica of kalmeringsmiddelen. - See more at: http://www.skipr.nl/actueel/id22920-mensen-klagen-bij-meldpunt-veel-over-de-ggz.html#sthash.SC7pYHEK.dpuf

Zou het wáár zijn?

Argos over ongeoorloofd gesnuffel in privégegevens en de onmogelijkheid om opgeslagen gegevens te beveiligen.

Boekrecensie

Definitief diagnostisch naslagwerk
om iedereen gek te verklaren

DSM
De Sigmund Methode

door Peter de Wit

Inmiddels 4e druk, eerst verschenen in 2013

Recensie van Mira de Vries

Wie ingewijd is in de GGZ-materie herkent de afkorting DSM, de bijbel van de psychiatrie, inmiddels uitgegroeid tot catalogus van de zorgverzekeraars en “bewijsmiddel” voor BOPZ-rechters.

Met eenvoudige lijnen brengen de stripfiguren van De Wit – dagelijks te zien in de Volkskrant -- diverse typen tot leven. Zijn hoofdpersoon is Sigmund, vernoemd naar Sigmund Freud. Getekend als kort, kaal en met een ooglapje, lijkt De Wit eerder Moshe Dayan voor ogen te hebben, wellicht om te benadrukken dat Freud een joodse achtergrond had, in ieder geval volgens de Nazi's die hem uit Wenen verdreven. Overigens waren zowel Freud als Dayan prima gesoigneerd terwijl de stipfiguur onsmakelijk ongeschoren is. De Wit presenteert zijn Sigmund verder als een alleenstaand, seksueel gefrustreerd, eng ventje, terwijl zowel Freud als Dayan vrouw en kinderen hadden, en vooral Dayan, ondanks zijn ooglap, werd beschouwd als een aantrekkelijke man.

Ook aanstootgevend is de manier waarop De Wit vrouwen afbeeldt, met spitse borsten die een halve armlengte voor zich uitsteken of naar boven wijzen, en bij neerslachtigheid naar beneden hangen alsof de vrouwelijke emoties zetelen in de borsten. Af en toe beeldt hij ook vrouwen af zonder groteske borsten hetgeen aantoont dat dat prima mogelijk is. De vraag dringt zich op waar satire ophoudt en beledigen begint.

Zijn andere opvallende type, vrouwen in boerka, komt in dit boek weinig voor. Anders dan de Mohammed-cartoons waar Geert Wilders fan van is, zijn de strips van De Wit met vrouwen in boerka meestal niet kwetsend of provocerend. Zijn boodschap lijkt eerder, “Binnen de boerka zetelt gewoon een vrouw.”

Hoe striptekenaar Peter de Wit komt tot zijn standpunten over de GGZ laat hij in het midden. Toch getuigen zijn strips van inzicht die verder gaat dan louter satire. Al op de titelpagina laat De Wit zijn eerste patiënt in het boek zeggen “Ik ben verslaafd aan hulpverlening.” Als we verslaving beschouwen voor wat het is, een valse verwachting dat een bepaalde daad, zij het drinken/gokken/gamen noem maar op, tot bevrediging zal leiden, dan is onze hele maatschappij verslaafd aan hulpverlening.

Via zijn stripfiguur legt hij zijn vinger op de zere plek van de GGZ: “Tijdens mijn opleiding als therapeut stak ik uit dikke boeken veel wijsheid op over de menselijke geest, maar ik leerde geen moment hoe ik met mensen moest omgaan. Laat staan met gekke mensen.” En “Het lichaam van de mens is vrijwel geheel ontrafeld en in kaart gebracht. Dit in grote tegenstelling tot zijn geest, de psyche .... dat ... grotendeels terra incognita is gebleven.” Over depressie, “Het idee dat je tijdens je leven gelukkig moet zijn ... heeft zich vastgezet in ons hoofd als een grondrecht.”

Ook om de machtsverhouding tussen zorgverlener en patiënt windt De Wit geen doekjes. “Natuurlijk schend ik ... mijn geheimhoudingsplicht, maar ... wat kan een gek uitrichten tegen een gerenommeerd arts?” en “[D]e zwijgplicht wordt binnen onze beroepsgroep veruit overtroffen door de roddeldwang.” Tevens, “Tegenwoordig pas ik met een paar simpele muisklikken onmiddellijk het dossier van een patiënt aan als ik merk dat ik er weer eens volkomen naast zit en dan is het haar of zijn woord tegen het mijne.”

Dwang wordt zijdelings genoemd maar de meeste strippen beelden vrijwillige therapie uit. “Ieder mens wil aandacht... Dit is een van de belangrijkste verklaringen voor het wereldwijde succes van therapie. Men is graag bereid om aandacht voor zichzelf te kopen bij psychologen en psychiaters en coaches” of zoals MeTZelf het noemt, betaalde vriendschap, al is er nauwelijks een Nederlander die erover zou peinzen uit eigen zak te betalen, want therapie, daar heeft men recht op.

Over Sonja Bakker en Dokter Frank zegt het stripfiguurtje wijselijk, “Tot nu toe bevat geen enkel dieet de broodnodige ingrediënten Matigheid, Wilskracht en Ausdauer.”

Suïcide, angst voor de dood en onmacht somt hij humoristisch doch treffend op, “In mijn drukbezochte praktijk word ik dagelijks geconfronteerd met patiënten die dood willen, patiënten die onder geen voorwaarde dood willen en patiënten die mij dood willen hebben.”

Over de resultaten van de GGZ tekent De Wit deze stripgesprekken op: Een patiënt klaagt, “Ik ben bang dat ik langzaam gek wordt.” De dokter reageert “Met professionele hulp gaat dat veel sneller.” En “Dokter Sigmund, doet u ook korte, oplossingsgerichte psychotherapie?” “Nee, wel veel lange probleemverhevigende psychotherapie.” Tevens “Zo is het ook buiten mijn vakkring bekend dat veel onderzoeksgegevens van hooggeleerde collega’s gewoon achter hun bureaus verzonnen of gejat zijn.” Over een specifieke therapie, “Dit jaar heb ik daar al 12.740 euro mee verdiend.” Over alternatieve therapieën, “Veel van mijn gewaardeerde collega’s trekken hun academisch neus daarvoor op ... en benadrukken dat voor de werking ervan geen enkel wetenschappelijk bewijs is geleverd. Welnu, de gesprekstherapie die wijzelf toepassen bestaat uit eh... praten, en de pillen die we voorschrijven hebben weliswaar heel vrolijke kleurtjes, maar daar houdt hun werking wel min of meer mee op.” (tweede rij punten aanwezig in de oorspronkelijke tekst)

Een sentiment waar iedere ouder zich in zal kunnen vinden: “En het probleem bij boeken over opvoeden is dat kinderen ze niet lezen.”

Over paranoia: “Zij verkeren in de waan dat zij achtervolgd worden en dat hun huis en zijzelf voortdurend in de gaten worden gehouden... De beste remedie is om hun huis en werkomgeving van onder tot boven vol met camera’s en afluisterapparatuur te hangen.”

Grappig is dat de naam van Peter de Wit nergens op de kaft staat. Hiermee doet hij denken aan de Britse komiek Sacha Baron Cohen die bij interviews vaak in zijn rol blijft.

Ook leuk en handig dat het boek een uitgebreide en bruikbare register bevat.

In het verre verleden heeft MeTZelf ooit een link geplaatst naar een strip van De Wit, uiteraard zonder kopiëren en met volledige bronvermelding. Hierop heeft hij gereageerd door de doorklikmogelijkheid vanaf MeTZelf te blokkeren. Door veranderingen aan zowel zijn site als de onze is de blokkade al jaren geleden opgeheven, maar wij zijn niet flauw. Als hij niet wil dat wij links plaatsen naar zijn strips, dan doen we dat niet al zijn ze voor een ieder gratis te bekijken op zijn website. Voor dezelfde reden bevelen wij u dit boek niet aan.

 

Volgens het OM is Z. volledig toerekeningsvatbaar, wat betekent dat zijn handelen niet was ingegeven door een psychische ziekte. ... Volgens twee psychiaters hoeft Tarik Z. niet psychisch te worden behandeld.

En toch 'moet hij verplicht worden behandeld'. Waarom? Zodat hij pillen gaat slikken, en dan pas écht gevaarlijk wordt? Laat liever zijn hoofd helder en geef hem de gelegenheid om in de gevangenis een vak te leren.

Tachtigplussers moeten in de toekomst niet standaard pillen voorgeschreven krijgen om hun bloeddruk en cholesterol te verlagen.

Advies dat al vijftien jaar op onze website te lezen valt...

Boete van 700.000 euro voor sjoemelen met declaraties

maar sjoemelen met mensen mag.

Advocaat wil arts laten getuigen dat angst en agressie bijwerkingen zijn van antidepressiva.

Alsof "wetenschappelijk onderzoek" zónder belangenverstrengeling zou bestaan...

Het medicijn beïnvloedt hoe de hersenen reageren op voedsel.

We blijven maar geloven in wonderpillen...

"Psychiatrische aandoeningen zijn aandoeningen waar psychiaters aan lijden."

Fokko F. slikte het omstreden antidepressivum paroxetine (Seroxat).

Nederlandse ziekenhuizen gebruiken steeds vaker een ct-scanner, met een relatief hoge doses röntgenstraling, bij kinderen.

Hebt u ooit van deze anonieme hulplijn (5 ct. p/m) gehoord?

Volgens Sensoor hebben een kwart miljoen, inclusief mensen in crisis en met ernstige psychische stoornissen, dat wel.

Zo'n zestig kinderen in Almere krijgen voorlopig geen psychische hulp meer.

Wat is die 'hulp' die ze niet meer krijgen, en hoe effectief is die?

Gewapende vrouw heeft psychiatrische patiënt helpen ontsnappen.

Jammer dat het zó moet...

Zorg bij onze oosterburen?

Waarom wordt Michelle niet geholpen?

Omdat niemand weet hoe dat kan.

Interview met Stephan van der Sluis, Coördinator Wegloophuis Utrecht

Wegloophuizen verrezen in de beginjaren tachtig in bijna elke provincie. Ze waren bedoeld als vrijhaven voor iedereen die een psychiatrische inrichting de rug wilde toekeren en als podium voor kritiek op de klinische psychiatrie. Ook het Wegloophuis Utrecht zag in dat kader eind 1981 het levenslicht. De podiumfunctie is door de decennia heen op de achtergrond geraakt, al hebben we die kritiek nog steeds.

Rond de laatste eeuwwisseling bestonden nog de wegloophuizen in Utrecht, Amsterdam en Den Haag. Die in Amsterdam heeft in 2006 het loodje gelegd. Den Haag in 2012. Alleen wij zijn overgebleven. Dit is mede te danken aan steun van de gemeente Utrecht, die ons beschouwt als maatschappelijke opvang. Een dakloze psychiatrische patiënt kan beter bij ons verblijven dan op straat, zo redeneren ze.

Mensen die ons weten te vinden hebben doorgaans via via over ons gehoord. Soms horen ze het van een PVPer (red: Patiënten-vertrouwenspersoon). Het gebeurt ook wel dat iemand op ons gewezen wordt door een van de verschillende ACT en FACT teams. (red: (F)ACT betekent (Functie) Assertive Community Treatment. Deze term is komen overwaaien vanuit de VS en staat voor bemoeizorg buiten de inrichting.)

Ik werk al bijna 20 jaar bij het Wegloophuis. Wanneer functionarissen alleen met een ‛directeur’ willen spreken, dan ben ik directeur. In totaal werken hier twee bezoldigde krachten en meerdere stagiaires en vrijwilligers. Op de maandagen en donderdagen is er de hoogste personele bezetting. Slechts één staflid is aanwezig in de weekeindes. Daarom doen we in de weekeindes geen intakegesprekken. Dat wil zeggen, kom niet in het weekeinde en liever ook niet op vrijdag want dat laat te weinig tijd om te bekijken hoe het met je gaat.

Heb je een RM (red: Rechtelijke machtiging tot dwangopname) dan is de beste tijd om weg te lopen vlak voor dat de RM afloopt. De RM kan namelijk niet verlengd worden als je onvindbaar bent. Neem wel als het kan je papieren en pillen voor een week mee.

Helaas moeten we veel mensen teleurstellen. Met slechts zes plaatsen zijn we meestal vol. Soms verwachten we dat een van onze bewoners gaat vertrekken, bijvoorbeeld naar een ander veilig onderkomen of naar ons opvolghuis. Dan zeggen we, ‛bel over een week/maand terug, misschien is er dan plaats.’

Er is natuurlijk nog meer nodig dan plaats. Je moet hier huur betalen. Daarvoor dien je inkomen te hebben, bijvoorbeeld een Wajong-uitkering, en er ook over te kunnen beschikken. Sommige bewindvoerders werken mee, anderen niet. Wanneer je ingezetene bent van de gemeente Utrecht kunnen we je helpen bij de aanvraag voor een bijstandsuitkering. De regelgeving maakt het steeds moeilijker voor ons om mensen die willen ontsnappen aan de psychiatrie een plek te bieden.

Je moet daarnaast wel realistisch blijven. Wonen in het Wegloophuis gaat uit van je eigen zelfstandigheid en zelfredzaamheid. Vraagt veel van jouw eigen motivatie om je leven op te pakken. Met je wensen en mogelijkheden maar ook met je beperkingen. Als je een groot deel van je leven opgenomen bent geweest in een kliniek ben je vaak veel van die zelfstandigheid kwijt geraakt of afgeleerd. In zo’n geval kunnen ook wij niet veel voor je betekenen, hoogstens een time-out van een week of drie. Dat kan net genoeg zijn om boosheid op een verpleegkundige of mede-patiënt te laten overwaaien. Wij nemen dan wel contact op met de kliniek om te verzekeren dat je plaats voor je bewaard blijft.

Onze voorziening is bestemd voor mensen die na hun verblijf in de kliniek dakloos zijn. Immers tijdens een opname verlies je snel je baan en je woning. Als je nog thuis woont en wilt ontkomen aan een dwangopname geregeld door je familie, kom je eigenlijk niet in aanmerking. Zeker als er nog geen behandeling gestart is val je niet binnen onze doelgroep.

Wanneer je bij ons komt en geen medicatie meer wil gebruiken vinden wij dat goed onder voorwaarde dat het afbouwen gebeurt in overleg met de huisarts. Cold turkey gaan is gevaarlijk. We hadden een huisarts met wie we lange ervaring en een goede verstandshouding hadden. Circa een jaar geleden werden de postcodegebieden anders ingedeeld. Toen kregen we een andere huisarts. (red: Hoezo eigen artsenkeuze?)

Meestal wanneer mensen hier komen blijken ze positief te reageren op onze respectvolle en gelijkwaardige bejegening. Ach, een spatje verbale agressie komt wel eens voor. Deze mensen hebben ook zó veel meegemaakt. Het gebeurt slechts zelden dat we iemand de deur moeten wijzen vanwege onhandelbaarheid. Toevallig is dat net vorige week voorgekomen. De keer daarvoor was alweer twee jaar geleden. Dergelijke situaties ontstaan ook vaak als gevolg van abrupt stoppen met de medicatie of gebruik van illegale drugs. In je eigen kamer mag je hier wel blowen en drinken. Dat mag iedere andere Nederlander toch ook. Mits natuurlijk dat je aanspreekbaar blijft op je gedrag en handelen.

Wanneer de politie belt en vraagt of we je in huis hebben, ontkennen we altijd. We laten de politie ook niet binnen. Maar wanneer je een RM hebt kan het gebeuren dat je komt te staan op de telex van de politie. Dan komen ze met een huiszoekingsbevel, en moeten we ze dus spijtig genoeg binnenlaten en je meegeven. (red: Huh? Een huiszoekingsbevel is toch een instrument onder het strafrecht, niet het civiele recht? Welke jurist kan voor ons uitzoeken of zo’n huiszoekingsbevel hier rechtmatig wordt ingezet?)

Eens kwamen ze iemand halen die al enige tijd bij ons verbleef en met succes zijn medicatie had afgebouwd. Wij hadden geen problemen met die persoon. Toch konden we niet tegen houden dat de politie hem meenam en terugbracht naar de inrichting. Toen heb ik de psychiater gebeld en verteld van onze goeie ervaring. Dat was gelukkig een zeldzaam luisterende psychiater die akkoord ging dat de medicatie niet opnieuw werd gestart. Zodra de RM was verlopen, stond deze persoon weer bij ons aan de deur, om hopelijk nooit meer terug te keren naar de psychiatrie.

Meestal luisteren psychiaters niet. Zij beschouwen zichzelf als deskundig en interesseren zich niet voor onze ervaringen met hun cliënt. Het EPD (red: Elektronisch patiëntendossier) werkt ons hierin ook tegen. Daarin worden de engste dingen over je opgeschreven die niet overeenkomen met onze belevenis van je. Maar het EPD regeert, niet de werkelijkheid.

Een RM tussentijds opheffen gebeurde vroeger nog wel eens. Tegenwoordig is dat geen optie meer. De repressie groeit steeds hoger.

Doordeweeks is bij ons tijdens openingstijden vrije inloop voor ex-bewoners. Velen komen graag regelmatig langs voor een praatje of deelname aan onze activiteiten. Ik hoorde, ‛Het Wegloophuis heeft mijn leven gered.’…..

Vorig jaar hebben 6112 verdachten onterecht vastgezeten. Ze ontvingen daarvoor gezamenlijk 11,3 miljoen euro aan schadevergoeding.

Mensen die nergens van verdacht zijn en onterecht vast zitten in de psychiatrie ontvangen geen schadevergoeding en blijven vastzitten.

Jim Faas, voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Verzekeringsgeneeskunde: Er is een chronisch tekort aan verzekeringsartsen.

Nee, er is een overschot. Ieder is één te veel. Artsen zijn per definitie geneesheren, niet verzekeringsambtenaren.

Dit artikel illustreert een van de vele manieren dat 'geneeskunde' wordt misbruikt voor het oplossen van maatschappelijke problemen.

In twee gevallen werden cliënten als gevolg van het plotseling stopzetten van de medicatie zelfs zo onrustig en agressief dat ze op bed vastgebonden moesten worden.

Dit zijn de onttrekkingsverschijnselen van psychofarmaca.

In de VS wordt -- mondjesmaat -- aandacht gevraagd voor de gezondheidsschade van psychofarmaca, om niet te spreken van de financiële schade aan het gezondheidszorgbudget.

Wanneer bij ons?

Gevangenis vermomd als zorginstelling

Argos over het 'transparantieregister'

In het rapport van het Pieter Baan Centrum staat dat een intensief behandel- en begeleidingstraject nodig is om de kans op herhaling van dergelijke dreigementen te reduceren.

Wanneer je iemand drogeert met psychofarmaca reduceer je de kans dat hij wat-dan-ook zal doen.

Cognitieve therapie die is gebaseerd op mindfullness kan net zo goed helpen tegen terugkerende depressies als medicatie.

Niet, dus.

Verliefde tiener zat in gesloten inrichting.

In sommige culturen wordt zo'n meisje vermoord om de eer van de familie te beschermen. Bij ons wordt zij met een smoes opgesloten in een GGZ-instelling, zogenaamd om háár te beschermen.

De universele morele les [van duitse artsen tijdens de holocaust]: het individuele belang van de patiënt altijd voor ogen houden.

Zembla over "patiënten" die het belang van de psychofarmacie dienen

Geachte redactie van Zembla,

Gefeliciteerd met uw uitmuntende rapportage, waarbij u een stem geeft aan mensen die onder de meest machteloze volwassenen zijn in onze samenleving: psychiatrische patiënten. Vaak hebben zij geen familie, of de familie is hoogbejaard, of ze zijn door hun familie gedumpt. Wie komt er dan voor hen op?

Vanuit mijn persoonlijke ervaring als activiste, dat inhoudt dat ik een brede netwerk heb van zowel medische klokkenluiders als (families van) slachtoffers, wil ik wijzen op enkele andere aspecten die in uw rapportage naar voren kwamen naast de hoofdzaak van farmaceutisch onderzoek op wilsonbekwamen.

Om te beginnen, wat is schizofrenie? Dat is wanneer iemand psychoses heeft. En wat zijn psychoses? Daar bestaat geen definitie van, dus al helemaal geen objectieve toets die een psychose kan vaststellen, meten of uitsluiten. Psychiaters noemen ieder vreemd of afgekeurd gedrag psychose, zelfs wanneer ze van dat gedrag nooit getuige zijn geweest. Sterker, de Hoge Raad van ons land heeft keer op keer beslist dat het legitiem is dat een psychiater een diagnose stelt bij iemand die hij nooit gezien of gesproken heeft, aan de hand van informatie van derden. Dit is ondanks dat die diagnose gebruikt wordt om genoemde persoon te ontkleden van zijn mensenrechten, bijvoorbeeld het opleggen van een dwangbehandeling of uit de ouderlijke macht zetten. Is de diagnose eenmaal gesteld, blijft het altijd in het dossier, ongeacht hoe het verder gaat met die persoon. In Nederland is een diagnose van een psychiater als een decreet van een bijbelse koning: het kan nooit ingetrokken worden. Hoe dan, kan beoordeeld worden of een psychofarmacum nut heeft of niet?

Ik kon het experimenteel middel dat in uw rapportage genoemd werd niet thuis brengen. Mogelijk is het melatonine, een preparaat dat wordt voorgeschreven om slaap te bevorderen. Immers, een slapende patiënt is minder lastig. Erg effectief is het niet. Bij Alzheimer en autisme helpt het ook al niet. Het is een middel dat een ziekte zoekt. Zelfs de fabrikant die ongetwijfeld het promotieonderzoek van de psychiater financiert durft niet te stellen dat het effect heeft tegen psychoses, wat die dan ook zijn. Maar samen met clozapine kan het gebrek aan effectiviteit verhuld blijven.

Clozapine, echter, is een levensgevaarlijk middel dat bijna twee decennia van de markt werd gehouden nadat vele sterfgevallen bekend werden. Het is een nieuwe generatie neurolepticum die chemisch is verwant aan antidepressiva zoals fluvoxamine. Over dat middel stelt het Farmacotherapeutisch Kompas dat een bepaald aspect door melatonine met factor 12 kan verhoogd worden, dus wordt die combinatie afgeraden. Des te meer gevaarlijk zou de combinatie met clozapine kunnen zijn. Waarschijnlijk is de combinatie met ieder psychofarmacum gevaarlijk, maar de meeste zijn niet onderzocht.

Aanvankelijk zou het onderzoek in de rapportage alleen toegestaan zijn bij ambulante patiënten. Die zouden wilsbekwaam zijn. Maar in hoeverre zou zelfs een normaal functionerend persoon zonder psychiatrische diagnose bewust kunnen zijn van zulk gevaar? De dokter beveelt het aan, dan zal het toch goed zijn? Bovendien wonen ambulante patiënten vaak alleen. Hoe ethisch kan het zijn deze levensgevaarlijke combinatie voor te schrijven aan iemand die niet onder constante medische toezicht verkeert?

Meest frappant van allemaal is dat ‛Vincent’ al twintig jaar wordt behandelt zonder dat er enige verbetering optreedt. Het verhaal van zijn moeder heb ik honderden malen gehoord van ouders over de hele wereld die contact zochten met mij. Hun kind begon vreemd gedrag te vertonen na het gebruiken van cannabis. Cannabis heeft niet bij iedereen hetzelfde rustgevende effect. Bovendien omdat het illegaal is, weet de gebruiker nooit wat hij krijgt. De wanhopige ouders brachten hun kind naar de psychiater die, geen flauw idee hebbende wat de oorzaak van het vreemde gedrag was, de diagnose schizofrenie stelde en begon met ‛behandeling’: zwaar toxische middelen die het zenuwstelsel ontregelen en onomkeerbaar schaden. Twintig jaar is ongeveer hoe lang het bij de meeste ouders duurt totdat zij beseffen dat ze door de psychiatrie bedrogen zijn. Ik ben gebeld door ouders die tegen de negentig waren.

Iemand die cannabis al niet verdraagt, verdraagt psychofarmaca nog minder. Er treden de meest afschuwelijke bijverschijnselen op waarvan sommigen in uw rapportage werden genoemd. (De ouders zagen bijvoorbeeld de urine-incontinentie aan als een teken van verwardheid, maar het is een veel voorkomend bijverschijnsel van middelen die worden voorgeschreven aan mensen met de diagnose schizofrenie.) De emoties worden onderdrukt en verward. Het cognitieve vermogen gaat sterk achteruit. Hierdoor wordt de persoon niet beter maar slechter. Eenmaal begonnen met het middel kan er nooit gestopt worden vanwege de gewenning. Bovendien is er geen psychiater in het land die aan afbouwen zou meewerken. Daardoor is er ook geen kans op het spontane herstel dat zonder de psychiatrische behandeling mogelijk had plaats gevonden. Naast de tragedie voor het individu en zijn familie mogen wij, de belastingbetalers, de rest van het leven van die persoon opdraaien voor de kosten van zijn ‛zorg’.

Indien u een rapportage wil maken over de eindeloze schadelijkheid van de psychiatrie wil ik u gaarne ten dienst staan met aanbevolen literatuur en namen van buitenlandse deskundigen die al decennia de klok luiden.

Hoogachtend,
M. de Vries, bestuurslid
Vereniging MeTZelf

Naschrift: 
Waarom heeft Zembla deze rapportage verwijderd?

Jaarlijks worden 41.000 mensen met spoed opgenomen in het ziekenhuis door verkeerd gebruik medicijnen.

Amerikanen hebben in 2014 $374 (€350) MILJARD uitgegeven aan geneesmiddelen.

Dus gemiddeld meer dan duizend euro per Amerikaan. En wij?

'Helft pgb-houders snapt pgb niet... De pgb-situatie is sinds 1 januari minder fraudegevoelig.'

Naar onze mening is het minder begrijpelijk dan ooit maar nog altijd even fraudegevoelig.

Australische premier: 'Ouders die hun kinderen vaccineren moeten erop kunnen vertrouwen dat ze op de kinderopvang geen ziektes oplopen omdat anderen gewetensbezwaren hebben tegen vaccinatie'

Als hun kinderen gevaccineerd zijn, en de vaccinaties effectief, hoe kan contact met niet-gevaccineerde kinderen hen dan schaden?

Blijkbaar is de gevreesde schade niet aan de kinderen, doch aan de industrie die de vaccinaties fabriceert. Wellicht wil de Australische premier vast een baan als commissaris bij een farmaceut regelen voor wanneer zijn zittingstermijn voorbij is.

Een zalfje van ui, knoflook, wijn en ossengal tegen de multiresistente ziekenhuisbacterie?

Zwangere vrouwen die antidepressiva slikken, maken zich onnodig zorgen over de mogelijke schadelijke gevolgen voor hun kind, stelt onderzoekster Adrienne Einarson.

Want als er op latere leeftijd, die buiten het onderzoek valt, blijken gedragsproblemen te zien, geven 'deskundigen' de schuld aan de genen.

Het griepvirus heeft een eigenschap die de producenten van vaccins zeer waarderen omdat het goed is voor de omzet.

Amerikaanse onderzoekers infecteerden in de jaren veertig bewust bijna 1500 kwetsbare mensen in Guatemala met syfilis.

Agenten worden steeds vaker op mensen met psychische problemen afgestuurd om problemen op te lossen, terwijl zij daar niet zijn opgeleid. (sic)

En slagen daar beter in dan mensen die er wel voor zijn opgeleid.

Schippers: De toename van het aantal verwarde personen in de maatschappij zou ook veroorzaakt kunnen worden door de onrust in de wereld, de economische crisis, de aandacht in de media of onzekerheid over veranderingen in de langdurige zorg.

Of het toenemende gebruik van psychofarmaca.

De 'patiënt' is bezit van de instelling, en kan dus ook in dienst worden gesteld voor pro-psychiatrische propaganda

'Je gaat als niet-expert pas iets merken als iemand schizofreen gedrag vertoont.'

Waarom is handel in - en voorschrijven van - middelen die 'schizofreen gedrag' veroorzaken toegestaan?

Nog een artikel over hetzelfde:
Krant meldt dat in het huis van Lubitz allerlei medicijnen voor zijn psychische problemen waren gevonden.

En:
Oogproblemen hingen mogelijk samen met bijwerkingen van psychofarmaca.

Noot van de redactie van MeTZelf: Hoeveel mensen zijn al de dood ingejaagd door het geloof in psychofarmaca? En hoeveel zullen er nog volgen? Waarschijnlijk meer dan in al 's werelds oorlogen bij elkaar.

Zijn herbicides veilig?

Onderzoekers van het Duitse Openbaar Ministerie hebben gisteren bij huiszoekingen bewijzen gevonden dat copiloot Andreas Lubitz psychisch ziek was.

Pillen?

Piloten elk jaar psychologisch onderzoek

Even effectief zou zijn waarzeggenschappelijk onderzoek met glazen bol.

De foetussen in de buik van vrouwen die roken, kijken moeilijk en grijpen met hun handen naar hun mondje wanneer hun moeder een sigaret opsteekt.

Roken is slecht, maar onzin-onderzoeksresultaten ook. De stoffen in de sigaret komen immers met vertraging via de bloedbaan in het kind.

Medische biologen in VS vissen naar onderzoeksgeld

Zie ook onze blog van gisteren met link naar uitzending van Zembla.

"Als je een nieuw medicijn krijgt, ben je een proefkonijn."

Het beestje maakte een lieve indruk, werd 's avonds in huis onverwachts agressief.

Wellicht in het asiel een pilletje gehad?

Triviaal vergeleken bij sommige methodes van de farmaceutische industrie

en hún producten zijn vele malen meer schadelijk.

Duitse scholen mogen leerlingen de toegang weigeren als ze niet zijn ingeënt tegen mazelen.

Prima, maar kom dan niet met een leerplichtambtenaar aanzetten.

Medicatie pakte niet zelden heel verkeerd uit.

Wéér schandaal over privacy in de zorg...

Argos over Pradaxa en fraude in farmaceutisch onderzoek

Mensen met ADHD overlijden vaak eerder dan leeftijdsgenoten zonder de aandoening

vanwege de voorgeschreven psychofarmaca.

(Overigens nooit plotseling mee stoppen vanwege de levensgevaarlijke onttrekkingsverschijnselen.)

Een online gezondheidscheck doen, is dat wel gezond?

Of verstandig, ivm uw privacy?

Ieder onderzoek levert resultaat op, zinnig of niet.

Enkele honderden psychiaters en psychotherapeuten zijn de bemoeienis van de zorgverzekeraars met hun praktijk en behandelingen meer dan zat.

En de duizenden GGZ-psychiaters die mensen beroven van hun vrijheid en met dwang drogeren?

Zembla: Levensgevaarlijke wetenschap

Ons commentaar: Stapel en Poldermans zijn slechts per toeval in opspraak geraakt. Medische onderzoeken zijn allemáál niet te vertrouwen. Wellicht zijn sommigen degelijk uitgevoerd, maar dat valt immers niet te controleren.

Veroordeeld tot de behandeling van een jaar in een psychiatrische kliniek. Deze liet hem echter na drie maanden vrij.

We hebben het zo vaak gezegd en we zeggen het weer: Waar psychiatrie is, is geen recht. Waar recht is, is geen psychiatrie. Deze twee sluiten elkaar uit.

Bijwerkingen schildkliermedicijn Thyrax

Volgens psychiater Niels Mulder worden de voorzieningen voor "zware psychiatrische patiënten" steeds schaarser, waardoor soms alleen nog het laatste redmiddel van de dwangopname rest.

Het was altijd al het beleid van psychiaters om mensen die dringend opvang behoeven dit te weigeren, om zo een dwangopname te bewerkstelligen. In de open afdelingen willen ze geen lastige mensen. En als ze érg lastig zijn, dan liever ook niet in de gesloten afdelingen. De psychiatrie heeft geen antwoord op lastige mensen. Dat moet buiten de psychiatrie gezocht worden.

Tot onze verbazing hoorden we dezelfde avond nog dat hij was vrijgelaten. Volgens de psychiater vormde hij geen gevaar.

In psychiatrische inrichtingen houden ze niet van dit soort mensen. Het personeel is er zelf ook bang van. En het probleem oplossen kúnnen ze niet.

Senator in de Amerikaanse staat Arkansas roept om GGZ-diensten (aan veteranen) zonder psychofarmaca.

Capsaïcine is het ingrediënt dat chilipepers heet maakt. Het kan helpen bij de vetverbranding in het lichaam.

Dat niet, maar het kan wel het maag-darmkanaal verbranden.

Italiaanse wetenschappers hebben onderzoek gedaan naar het langdurig gebruiken van lithium en het effect ervan op de nieren.

En het effect op het centrale zenuwstelsel, interesseert iemand zich dáárvoor?

Stoppen of doorgaan met de medicijnen is een vraag die iedere lithiumgebruik (sic) zichzelf op een gegeven moment stelt.
En de ontrekkingsverschijnselen dan?

Een goede afweging moet daarom altijd worden gemaakt door de behandeld psychiater en een nefroloog.
Dus niet door de persoon zélf, die heeft er niets in te vertellen.

De PVV wil dat zorgverleners die fraude signaleren verplicht worden dat te melden.

En zorgafnemers?

Stel je hebt geen familie die voor je op komt...

Ongeveer een op de drie mensen leeft liever korter, dan dat ze dagelijks een pil nemen om hartziekten te voorkomen.

Wellicht dat ze dan juist langer leven?

,,Ik snap dat mensen met psychische problemen moeilijk te begrijpen en behandelen zijn, maar daar is de hulpverlening wel voor."

We lachen Aziaten uit dat ze geloven in de medicinale krachten van neushoorn-hoorns, maar wij zijn even belachelijk met ons geloof in de medicinale krachten van synthetische narcotica die voorgeschreven worden door psychiaters.

"Hij was niet dom en had altijd wel dingen te vertellen waarover nagedacht was, en waar je zelf ook even over ging denken", zegt een studiegenoot tegen De Telegraaf. "Daarom vind ik het ook gek dat hij op zo'n manier gewapend een nieuwsuitzending binnen wilde dringen. Dat is helemaal niets voor hem. Ik dacht dat hij slimmer zou zijn dan dit."

Pillen geslikt?

Van U. had waandenkbeelden en angsten voor een islamitische terreuraanslag.

Moeten we dan niet ook de regering psychiatrisch behandelen?

,,Ik ben nogal goedgelovig, hoopvol. Op de website van zo'n instelling las ik allemaal prachtige verhalen. Hier wordt Nick echt geholpen, dacht ik telkens, dit is het eindelijk. Je blijft lang hoop houden. Maar het is alleen maar erger geworden.''

Precies. Zo werkt de GGZ.

De man kwam verward over.

Psychofarmaca?

Radio 1 Argos over geldklopperij en waarom er geen geld voor zorg over blijft

Omdat de kop-links het nog steeds niet doen, hier de link.

Toen hij voelde dat zij het uit wilde gaan maken spaarde hij negentig pillen op.

Als hij na 90 pillen niet slikken nog leefde, had hij ze nooit voorgeschreven moeten worden.

Ivb met het niet functioneren van de titel-link, hier de bron.

Het College ter beoordeling van Geneesmiddelen (CBG) schorst de handelsvergunningen van dertien medicijnen. Het bedrijf dat hiervoor de onderzoeken met proefpersonen moest doen, GVK Biosciences, heeft dat niet volgens de regels gedaan. Het gaat er vooral om dat hierdoor het vertrouwen in het bedrijf is geschaad, met de medicijnen zelf is voor zover bekend niks mis.

Het gaat dus om een ruzie en niet om uw en mijn veiligheid.

Ivm malfunctie koplink hier de bron.

“Wellicht kunnen artsen bijdragen aan een besparing op geneesmiddelen door zorgvuldiger voor te schrijven.”

Dus minder. De meeste pillen zijn overbodig.

Ivm niet functioneren van koplink, hierbij de bron.

“Wellicht kunnen artsen dus ook bijdragen aan een besparing op geneesmiddelen door nog zorgvuldiger voor te schrijven. Het blijft zoeken naar een optimum tussen tegemoetkomen aan de individuele patiënt en het beperken van de hoeveelheid ongebruikte geneesmiddelen.” - See more at: http://www.skipr.nl/actueel/id21141-dokter-heeft-grote-rol-bij-overhouden-medicijnen.html#sthash.v8ufKGAS.dpuf

“Wellicht kunnen artsen dus ook bijdragen aan een besparing op geneesmiddelen door nog zorgvuldiger voor te schrijven. Het blijft zoeken naar een optimum tussen tegemoetkomen aan de individuele patiënt en het beperken van de hoeveelheid ongebruikte geneesmiddelen.” - See more at: http://www.skipr.nl/actueel/id21141-dokter-heeft-grote-rol-bij-overhouden-medicijnen.html#sthash.v8ufKGAS.dpuf

“Wellicht kunnen artsen dus ook bijdragen aan een besparing op geneesmiddelen door nog zorgvuldiger voor te schrijven. Het blijft zoeken naar een optimum tussen tegemoetkomen aan de individuele patiënt en het beperken van de hoeveelheid ongebruikte geneesmiddelen.” - See more at: http://www.skipr.nl/actueel/id21141-dokter-heeft-grote-rol-bij-overhouden-medicijnen.html#sthash.v8ufKGAS.dpuf

“Wellicht kunnen artsen dus ook bijdragen aan een besparing op geneesmiddelen door nog zorgvuldiger voor te schrijven. Het blijft zoeken naar een optimum tussen tegemoetkomen aan de individuele patiënt en het beperken van de hoeveelheid ongebruikte geneesmiddelen.” - See more at: http://www.skipr.nl/actueel/id21141-dokter-heeft-grote-rol-bij-overhouden-medicijnen.html#sthash.v8ufKGAS.dpuf

“Wellicht kunnen artsen dus ook bijdragen aan een besparing op geneesmiddelen door nog zorgvuldiger voor te schrijven. Het blijft zoeken naar een optimum tussen tegemoetkomen aan de individuele patiënt en het beperken van de hoeveelheid ongebruikte geneesmiddelen.” - See more at: http://www.skipr.nl/actueel/id21141-dokter-heeft-grote-rol-bij-overhouden-medicijnen.html#sthash.v8ufKGAS.dpuf

“Wellicht kunnen artsen dus ook bijdragen aan een besparing op geneesmiddelen door nog zorgvuldiger voor te schrijven. Het blijft zoeken naar een optimum tussen tegemoetkomen aan de individuele patiënt en het beperken van de hoeveelheid ongebruikte geneesmiddelen.” - See more at: http://www.skipr.nl/actueel/id21141-dokter-heeft-grote-rol-bij-overhouden-medicijnen.html#sthash.v8ufKGAS.dpuf

“Wellicht kunnen artsen dus ook bijdragen aan een besparing op geneesmiddelen door nog zorgvuldiger voor te schrijven. Het blijft zoeken naar een optimum tussen tegemoetkomen aan de individuele patiënt en het beperken van de hoeveelheid ongebruikte geneesmiddelen.” - See more at: http://www.skipr.nl/actueel/id21141-dokter-heeft-grote-rol-bij-overhouden-medicijnen.html#sthash.v8ufKGAS.dpuf

“Wellicht kunnen artsen dus ook bijdragen aan een besparing op geneesmiddelen door nog zorgvuldiger voor te schrijven. Het blijft zoeken naar een optimum tussen tegemoetkomen aan de individuele patiënt en het beperken van de hoeveelheid ongebruikte geneesmiddelen.” - See more at: http://www.skipr.nl/actueel/id21141-dokter-heeft-grote-rol-bij-overhouden-medicijnen.html#sthash.v8ufKGAS.dpuf

Harry Beintema, voorzitter van het landelijk overleg behandel-directeuren, over TBS: "Als er nooit meer iets fout mag gaan, dan kunnen we de tent wel sluiten."

Een voortreffelijk idee. Sluiten, die tent.

Precies een week geleden kwam hij niet terug na avondwandeling voor het avondeten ... Hij was onder behandeling bij zorginstelling GGZ.

Nog een gezin verwoest door psychofarmaca.

Ex-neuroloog Ernst Jansen Steur moet nogmaals psychisch worden onderzocht heeft het gerechtshof in Arnhem bepaald. De kans bestaat namelijk dat Jansen verminderd toerekeningsvatbaar is door een opgelopen hersenbeschadiging na een ernstig auto-ongeluk.

Het gerechtshof denkt dat een psychiater dat kan beoordelen?

500 huisartsen weigeren om contract te tekenen omdat zorgverzekeraars hebben opgenomen dat ze recht op inzage hebben in medische dossiers als dat voor controle van declaraties nodig is.

Vertrouwen de ziektekostenverzekeraars dan niet de declaraties maar wel de medische dossiers?

Kan dit ook bij ons gebeuren?

,,Mijn moeder was nog niet koud''

Was het wel een natuurlijke dood?